NLroei berichtte tijdens de wereldkampioenschappen in Plovdiv objectief, maar toch ook een tikje chauvinistisch. Want met name de Nederlandse ploegen werden belicht. Toch was er nog meer moois te beleven. Maar er is ook slecht nieuws over olympisch licht, dat gaat hoogstwaarschijnlijk uit.
Een grote sensatie was de bronzen medaille van onze zuiderburen Tim Brys en Niels van Zandweghe. De Belgen uit de lichte dubbeltwee stonden afgelopen seizoen al vier keer op een internationaal podium en moesten nu enkel Ierland en Italië voor zich dulden. Eerder in het toernooi was de dubbeltwee zelfs nog bijna ten onder gegaan toen tijdens de kwartfinale een keiharde wind schuin op de baan stond, wat zorgde voor enorme baanverschillen.
Steun NLroei.nl en NLroeiTV lees hier over onze plannen. Er is inmiddels ruim 3300 euro van de benodigde 15000 binnen. Help vandaag nog mee, dat kan hier. Bedankt!
Verwachtingen
De WKmedaille was de eerste sinds 1995 (Annelies Bredael in de skiff) voor België in een olympisch nummer. In teamverband was dit sinds het ontstaan van het WK in 1962 zelfs nog nooit gebeurd. “Geen idee van de manier waarop we deze race afhaspelden. Ik herinner me nog alleen dat we halfweg op één lijn lagen. Toen gaf Tim de aanzet om wat harder te gaan. Met een derde plaats kwam er in deze race nog meer uit dan hetgeen we tijdens onze trainingen verwacht hadden”, zei een dolgelukkige Van Zandweghe in de Belgische krant Het Laatste Nieuws.
Ierland
De Ierse gouden medaille van de inmiddels bekende broers O’Donovan in dit zelfde nummer was ook opzienbarend. Zeker in combinatie met de onverwachte wereldtitel van de Ierse skiffeuse Sanita Puspure. Het zorgde ervoor dat de tot voorheen bescheiden roeinatie samen met de Verenigde Staten het enige land was dat in de olympische nummers twee gouden medailles veroverde, voor Ierland een unicum. De medailles kunnen als wraak worden gezien van de Ierse technisch directeur Antonio Maurogiovanni, die op het eiland eerder flink onder vuur lag. Al moet worden opgemerkt dat de lichte dubbeltwee niet direct onder zijn hoede viel.
Grootmachten
Deze week konden we in de column van Helma Neppérus al lezen dat er nauwelijks nog grootmachten zijn. De val van de twee grote landen heersten, was enorm. Groot-Brittannië kwam net als Nederland niet verder dan twee bronzen medailles en ook Nieuw-Zeeland kon slechts met drie medailles (twee zilver en één brons) pakken. Duitsland viel met twee plakken eveneens tegen, al wonnen zij wel hun belangrijkste nummer: de Deutschland Achter.
Australië
Wie wat beter naar de medailletabel keek, kon echter wel een grote winnaar aanwijzen. Australië pakte dan wel slechts één gouden medaille, er stonden liefst vier zilveren naast. Daarmee werd het meeste eremetaal behaald. Het is een schril contrast met een paar jaar terug toen in Australië vanwege de slechte resultaten nog de noodklok werd geluid. Inmiddels worden de vruchten geplukt van het centraliseren van de bondsroeiers, zo is de gedachte.
Sinkovic
Rest nog de vraag wat nou de mooiste race was van dit WK? Dat is subjectief, maar wij raden de finale van de mannentweezonder aan nog eens te bekijken. De Kroatische broers Sinkovic roeien de hele race alsof de duivel ze op de hielen zit, zoveel voorsprong pakken zij. Met zeker vier bootlengtes verschil krijgen ze het inderdaad zwaar op het eind. Het is echter ruim genoeg om de hard inlopende Roemenen en de Fransen voor te blijven.
Licht
Akelig nieuws over het waarschijnlijke olympische einde van het lichte roeien. Volgens de site van de Duitse bond heeft IOC-baas Bach door laten schemeren dat na 2020 het waarschijnlijk afgelopen is met de gewichtsklassen. Bach zou in Plovdiv hebben gezegd dat er ook geen ‘verspringen voor mensen tot 1 meter 60 bestaat.’ Het IOC wil het aantal olympische deelnemers reduceren van 11.500 in Rio, naar 10.600 in Tokio waaraan in 2020 nog 400 atleten uit nieuwe olympische sporten worden toegevoegd.
