Het moet heel raar lopen als Seada van den Herik op 26 november niet door de ledenvergadering tot voorzitter van de roeibond wordt benoemd. Liefst 83 jaar na het toetreden van de eerste vrouw tot het bondsbestuur – Frida le Cosquino de Bussy in 1939 – wordt er dan toch alsnog eentje voorzitter. NLroei sprak haar.
Het is opmerkelijk dat in een verlicht land bij een sport met nogal wat hoogopgeleide mensen zo laat een vrouw aan het bondsroer komt. En dat terwijl bij het toproeien de vrouwenemancipatie door Nederland flink is benut. Wereldwijd kwam dat laat op gang, zo werd het pas in 1976 voor roeisters mogelijk om aan de Olympische Spelen deel te nemen. De oranje roeisters hebben tot op heden een fors aandeel in de oranje medaillespiegel. Dit jaar resulteerde dat in een recordoogst van liefst zeven WK-medailles (van de in totaal elf). Daarnaast stuurde Dieuwke Fetter de mannen van de Holland Acht naar de tweede trede van het WK-podium. Als boegbeeld heeft Nederland de allerbeste roeister van de wereld in de gelederen: skiffeuse Karolien Florijn.
Support NLroei, doe mee aan de crowdfunding, dat kan hier, alvast bedankt!
De redactie
De van bondswege beoogde voorzitter heeft er een eigen visie op. “Het is al vaker voorgekomen dat ik de eerste vrouwelijke directeur of ceo was bij een bedrijf. Destijds waren er weinig vrouwelijke rolmodellen en koos ik bewust mijn eigen invulling op een manier die bij mij past, inclusief mijn meer vrouwelijke aspecten. Voor mij is dat een mooie zoektocht en ik maak ook tijd vrij voor andere ambitieuze vrouwen, en mensen die een soortgelijke zoektocht hebben. Diversiteit is natuurlijk veel breder dan man/vrouw. Het gaat om het bewustzijn dat er mensen zijn met andere achtergronden, voorkeuren, motivatie en overtuigingen. En vanuit dat bewustzijn ruimte maken voor anderen, zodat iedereen zich veilig en gezien voelt. Dat is echt niet makkelijk en een uitdaging voor iedereen, zowel de mensen uit de grote groep die de normen bepalen, als voor de mensen met een soms afwijkende norm. De vrijheid die je vraagt voor jouw inclusiviteit, zul je zelf ook moeten geven aan de inclusiviteit van anderen”, stelt Van den Herik daarover.
Top
Eerst danste ze, maar Van den Herik werd als student bedrijfswiskunde door het roeien gegrepen en ging bij Okeanos de boot in. Dat speelde in de jaren negentig van de vorige eeuw. Kris Korzeniowski – een Amerikaan met Poolse roots – was in die tijd benoemd tot bondscoach. Hij was een meester in het rap opkweken van talent. Zo ook Van den Herik. Korzeniowski maakte het begin van haar carrière tot een groot succes, maar brak het eigenhandig ook weer af. De bondscoach zette haar kort voor de Olympische Spelen van 1996 aan de dijk. “Dat heeft er bij mij flink ingehakt”, zegt Van den Herik er nu over. “Pas jaren later heb ik het er met hem goed over kunnen hebben, nu heb ik er vrede mee.”
Hoewel haar topsportcarrière strandde, verloor ze het plezier in roeien niet. Ze ging op een gegeven moment in Delft bij DDS aan boord en maakt al jarenlang deel uit van een succesvolle veteranen-acht. En zoals dat gaat bij een burgerclub, er wordt vaak een beroep gedaan op leden. Van den Herik was niet te beroerd om jarenlang deel uit te maken van de kascommissie, en zo kent ze dus het financiële reilen en zeilen van een niet al te grote sportvereniging. Daarnaast droeg ze onder andere als penningmeester bij aan de roeigemeenschap door een aantal WK’s in eigen land mede te organiseren.
Pensioenen
Hoe dan ook heeft ze een bovenmodale kennis van de financiële wereld, zo werkte ze (als directeur) voor onder andere Regiobank en Zwitserleven. Tegenwoordig is ze de hoogste baas van de Onderlinge ’s-Gravenhage, een pensioenverzekeraar met een belegd vermogen van ruim tweeënhalf miljard euro.
Waar de voorzitterskandidaat ook komt, meestal zit ze (letterlijk of figuurlijk) op de slagplaats. “Ik vind het leuk om binnen een groep de lead te hebben. Misschien is het niet helemaal gepast dat in Nederland hardop te zeggen, maar ik denk dat ik daar ook wel goed in ben”, lacht Van den Herik. “Dat is ook iets waar ik heel graag een rol in wil spelen binnen de roeiwereld: eraan bijdragen dat iedereen zijn of haar werk optimaal samen met anderen kan doen en daardoor er meer uit kan halen. Ik denk dat er een enorm potentieel schuilt binnen de roeisport. Er zijn heel veel slimme, sportieve en betrokken mensen actief die de sport veel verder kunnen brengen. Daarop zou ik me graag willen richten om de kracht die daarin zit vrij te maken.”
Aanhoren
De kandidaat brandt haar vingers niet aan het delen van haar opinie over de actuele roeiproblematiek. “Het klopt dat er dossiers liggen. Ik vind het belangrijk om daar niet meteen een mening over te hebben en conclusies eruit te trekken. Ik ga eerst bij alle betrokken partijen langs om hun verhaal aan te horen, inclusief de bijbehorende drijfveren en irritaties. Daarna werken we met elkaar aan oplossingen. En als dat loopt, evalueren we hoe we voorkomen dat het nog een keer gaat gebeuren”, schetst ze haar stijl.
Aftredend voorzitter Rutger Arisz verraste deze zomer door aan te kondigen dat hij twee bestuurstermijnen wil dienen en niet (de maximale) drie. Hij zou dat van tevoren al hebben bedacht. Van den Herik kan aan de vooravond van haar benoeming nog niet veel zeggen over hoe lang zij zou willen aanblijven. “Een termijn beslaat drie jaar. Eén bestuursperiode lijkt me aan de korte kant om dingen van de grond te krijgen. Een periode van negen jaar is voor iedereen moeilijk te overzien, dus ook voor mij. Eerst maar eens kijken wat de algemene vergadering besluit. Ik heb veel positieve reacties op mijn kandidatuur ontvangen. Maar het zijn de verenigingsvertegenwoordigers die uiteindelijk beslissen”, aldus Van den Herik.
