“Houd Lennart n de gaten.” Dat zei Jabik Bastiaans een paar weken geleden aan de Bosbaan bij een vlootschouw tegen NLroei. De architect van het Nederlandse toproeiprogramma had in de peiling dat de skiffeur met iets heel goeds bezig was. Maar niemand kon bevroeden dat de reserveskiffeur kampioen van Europa zou worden. Als een duivel uit een doosje greep hij gisteren het goud. In het buitenland kennen ze hem niet of nauwelijks. Maar ook in eigen land is de Europees kampioen Van Lierop een nog wat onbekende Nederlander. Steffen de Vries (Skøll) en Huub de Vaan (DDS) maakten hem jaren van dichtbij mee. Van de C-finale bij de junioren-WK tot de senioren-EK van dit weekeinde: NLroei doet verslag van een reis van elf jaar.
Eigenlijk was het de bedoeling dat Van Lierop begin april bij de wedstrijden van Piediluco getest zou worden in een dubbeltwee. Maar hij was toen ziek, dus ging er een streep door de ploegrekening. Hoofdcoach Eelco Meenhorst had toen bedacht dat Van Lierop dan maar bij de EK kon gaan skiffen. Dat was geen ramp, want de voormalige lichtgewicht kan dat best goed. In Bled bij de EK de finale halen was een mooi doel. En dan nog eens kijken of er nog wat te halen was. Een mooie klus voor de reserveroeier.
NLroei wordt met liefde voor de sport gemaakt, hou ze in de lucht!”, aldus donateur Fred van Essen. Doe mee aan de crowdfunding, dat kan hier. Dankjewel!
“Ik had vlak voor dit EK nog even contact met hem. Hij gaf toen aan dat het skiffen lekker ging, en dat hij snode plannen had”, zegt Steffen de Vries over Van Lierop. “Het klonk strijdlustig, maar ik had niet het vermoeden dat hij op de titel doelde.” De hoofdcoach van Skøll kent Van Lierop al meer dan 10 jaar. “Hij kwam hier binnen als een wat spichtig mannetje van 17 jaar. Voor een studentenclub is dat echt jong. Hij ging wiskunde studeren. Lennart had al goed leren roeien bij DDS. Bij Skøll trainde hij op de Amstel mee met best wel goede roeiers en roeisters. Hij ontwikkelde zich opvallend goed.”
Ambitie
Van Lierop was toen al ambitieus. “Hij gaf indertijd aan dat hij naar de junioren-WK wilde om te skiffen. Hij was dat jaar – 2012 – heel snel, terwijl jongens als Tone Wieten en Abe Wiersma zijn concurrenten waren. Lennart werd bij de WK toen tweede in de C-finale. Later is hij nog twee keer als lichte skiffeur naar de SB-WK geweest. Het is een gedreven vent, die heel precies weet wat hij kan en wil, en dat ook heel nauwkeurig uitvoert. Soms zoekt hij zijn grenzen op, gaat er overheen, betaalt daarvoor zijn tol en leert daar weer van”, aldus De Vries.
Huub de Vaan kent Van Lierop nog als junior bij roeivereniging De Delftsche Sport.”Hij kwam mee met zijn ouders Marieke en André die nog altijd bij DDS roeien. Lennart was destijds de ideale roeier: goed coachbaar, altijd op tijd, geen pubergedrag en steeds zijn best doen. Rustig, bescheiden, gefocust en serieus voor een jong iemand. Een geboren sporter die niet zozeer alles wilde winnen, maar wel zijn grenzen wilde verleggen. Zonder het te ambiëren was hij ook een voorbeeld voor de andere junioren. Niet dat ze hem op een schild hesen of als leider zagen. Wel als een vriendelijke rustige kerel die liet zien hoe je van sport kunt genieten en jezelf kunt ontwikkelen”
Vergeefs
In 2016 won lichtgewicht Van Lierop de Hel van het Noorden. Het was in de periode dat bekend was gemaakt dat de roeibond niet veel meer zou investeren in de lichte mannen. Hij hoopte dat er toch wat moeite zou worden gedaan. “Ik zou het bijvoorbeeld raar vinden als er überhaupt geen ploegen zouden worden gemaakt, dan mis je toch echt de boot, ben ik bang. Zelf hoop ik vooral dat ik geregeld in een dubbeltwee of dubbelvier kan varen, dat heb ik hiervoor nog weinig gedaan. Van daaruit zou je prima boten kunnen selecteren”, zei hij indertijd.
De hoop bleek vergeefs. De lichte mannen werden op een (doodlopend) zijspoor gezet. Van Lierop kreeg ook steeds meer spieren aan het pezige lijf. Hij koos ervoor om als zwaargewicht verder door het leven te gaan. Eelco Meenhorst had zijn talent herkend. Op zijn voorspraak werd Van Lierop in 2018 meegenomen naar een bondstrainingskamp in Portugal. Meenhorst was indertijd verantwoordelijk voor de scullers en legde de basis voor latere olympische successen. Van Lierop miste toen de bondsboot.
Blijdschap
Hij trainde bij Skøll keihard door, kreeg geen financiële ondersteuning, maar de meervoudig Nederlands kampioen had wel zo zijn successen, succesjes (en teleurstellingen) bij de Hel van het Noorden, de Tromp Boatrace, wat wereldbekers en een keer in Henley. Begin vorig jaar werd hij door de tot hoofdcoach gepromoveerde Meenhorst opgenomen in de selectie. Van Lierop onderscheidde zich in de skiff, en wat minder op de ergometer. Meenhorst hecht echter grote waarde aan skiffkwaliteiten.
De sculler belandde vorig jaar in de Holland Acht en won daarmee zilver bij de WK. Terwijl Van Lierop met zijn ploeggenoten op de medailleceremonie stond te wachten, deelde hij zijn blijdschap (en ook wel een zekere verbazing) met NLroei. Nog geen jaar later werd hij Europees skiffkampioen en versloeg en passant de regerend wereldkampioen Zeidler en de olympisch kampioen Ntouskos.
