Oxford versus Cambridge? The Boat Race? Janeska de Jonge had er nog nooit van gehoord toen ze op internet zat te kijken naar een PhD-positie in Engeland. De afgestudeerde studente zocht in 2017 naar een geschikte plek om zich in het buitenland verder in de biomedische wetenschappen te verdiepen. Aegir en Gyas waren voor de Groningse RUG-studente vage begrippen. Dit jaar roeide zij echter the Boat Race onder een grotere publieke belangstelling dan de bondsequipe én de Varsity-vieren tezamen in een heel seizoen bij elkaar krijgen. NLroei sprak met de inmiddels 29-jarige boatrace-debutante.
Ze deed altijd al het nodige aan sport – 3 à 4 keer per week, waaronder hardlopen – maar roeien was voor haar nieuw toen ze als 24-jarige in Cambridge aankwam. Eerst stortte de Nederlandse zich volledig op haar PhD, ze nam wel aan triatlons deel, en gaandeweg ontdekte ze dat roeien in Cambridge groot is en het leek haar een mooie sport.
Ze ging de boot in. “De universiteit van Cambridge bestaat uit 31 colleges en ik hoor bij King’s College, met de bijbehorende club. Elk college heeft zijn eigen roeivereniging. Je kunt het er leren en de clubs racen onderling tegen elkaar. Ik vond het leuk in de boot, vooral met mijn ploeggenoten’’. De ambitie groeide en later bij Cantabrigian Rowing Club werd ik voorbereid op de selectie voor het universiteitsteam van de Cambridge University Boat Club. Vorig jaar heb ik al een poging ondernomen om aan the Boat Race deel te nemen, maar vanwege een rugblessure strandde dat”, verklaart De Jonge.
Ze ging in de herkansing. “Dit jaar ging het een stuk beter en kwam ik in Blondie. Dat is de reserveboot van Cambridge, maar die acht neemt ook deel aan de Boat Race. Voor mij was dat nu het hoogst haalbare. Ik ben op m’n 27e fanatiek gaan roeien, dat is natuurlijk aan de late kant. Bovendien heb ik door corona en door die rugblessure veel gemist. De roeisters in de eerste boot hebben zijn technisch beter en hebben meer ervaring, bijvoorbeeld al als junioren of ze zijn naar de WK geweest.”
Voor de Janeska de Jonge en haar ploeggenoten waren het intensieve maanden. “Om 6 uur in de ochtend zaten we in de trein onderweg naar de trainingslocatie, om 9 uur was ik weer terug om op tijd in het laboratorium te zijn. En ’s avonds op de ergometer of hadden we krachttraining. Het was echt een superervaring. Ik was en ben onder de indruk van de professionaliteit van Cambridge. Heel goede coaches, krachttrainers, diëtisten en sportpsychologen. Allemaal professionals. We werden uitstekend voorbereid op de wedstrijd. Onze boot is ook een leerschool voor het eerste team. Een aantal van de meiden uit mijn ploeg zul je de komende jaren terugzien in de eerste boot.”
“NLroei wordt met liefde voor de sport gemaakt, hou ze in de lucht!”, aldus donateur Fred van Essen. Doe mee aan de crowdfunding, dat kan hier. Dankjewel!
De wedstrijddag was er een om nooit te vergeten. “Ontzettend veel mensen langs de oever, de organisatie schat het op minstens een paar honderdduizend. Mijn ouders stonden ertussen, dat was een mooie gedachte. Oxford was iets beter gestart dan wij, maar we konden ze weer terugpakken en namen een beslissend voordeel, want wij konden dankzij onze voorsprong in de beste lijnen over de Thames sturen. En dat is gunstig met de stroming en zo. Hoewel we bijna de hele race voor lagen kwam de finish als een bevrijding.”
Blondie won voor de zevende maal op rij, de eerste vrouwenboot van de lichte blauwen deed hetzelfde. En ook de mannenboten van Cambridge domineerden. Een indrukwekkende clean sweep. De Jonge genoot niet zo heel lang van de bijbehorende festiviteiten. “De volgende dag wilde ik weer vroeg bij het laboratorium zijn. Ik ben hier tenslotte voor mijn PhD. Als ik die heb afgerond, ga ik weer terug naar Nederland. Daar wil ik vast weer gaan roeien, ik ben een sweep rower, hoe noem je dat in het Nederlands?”
Hier vind je op YouTube de beelden van de race voor reserves.
