De spanning was aan de kant te voelen bij de coaches en begeleiders. De herkansing van de mannendubbelvier zou wel eens de spannendste race van de dag kunnen worden. In een veld waarin al het hele jaar de verschillen minimaal zijn, konden zeker vier boten aanspraak maken op een finaleplaats. Slechts twee gingen door naar de eindstrijd. Nederland slaagde glansrijk.
Toch hadden ook de roeiers in de piepzak gezeten na het bekend worden van de loting. Met de winnaars uit Luzern (Groot-Brittannië) en de Europees kampioen (Italië) en ook nog eens outsider Duitsland wachtte een zeer lastige horde. Ploegcoach Diederik Simon hekelde ook nog eens de mogelijke baanverschillen als de wind zou opzetten. “Ik was vooraf behoorlijk zenuwachtig. In zo’n race valt vooral heel veel te verliezen en weinig te winnen. Straks staan we immers weer met zes boten op nul. Maar nadat we in het warmroeien een heel goed opzetje deden, voelde ik weer het vertrouwen”, aldus Stef Broenink na afloop.
Steun net als Wouter Weerheijm de onafhankelijke roei-journalistiek, doneer hier aan NLroei. Bedankt!
Koelbloedig
Ook boegroeier Dirk Uittenbogaard roemde de koelbloedigheid van de ploeg. “Onze teamtent is naast die van de Italianen. Ik keek de slag vooraf in de ogen en zag dat we ze konden hebben. Hij zag er slecht uit en ik miste ook de overtuiging. Bij ons zat het goed. De voorwedstrijd viel bij ons fysiek heel slecht, bij het uitroeien moesten we zelfs nog een paar keer laten lopen omdat het niet ging. Nu ging dat veel beter.” Broenink vult aan: “Het was denk ik iets te lang geleden dat we zo voluit moesten. Misschien hadden we dat nodig.”
Finish
Door de twee bovenstaande zaken maakte het kwartet vooraf een uitgekiend plan. Broenink: “Dirk heeft dat heel goed uitgevoerd. We wisten precies waar we wat wilden doen en Dirk hield goed in de gaten wat de rest van de boten deed.” Het verklaarde waarom de ploeg de laatste honderden meters nog stoïcijns door bleef roeien terwijl de buit duidelijk al binnen was. “We hadden van de voorwedstrijd geleerd dat we het juist daar iets hadden laten liggen. Dat mocht ons dit keer niet gebeuren. Van Simon moesten we op het eind katachtig blijven roeien. Dat hebben we gedaan.”
Finalekansen
Door het sterke optreden en de kleine verschillen in de voorwedstrijden lijkt zelfs de wereldtitel niet buiten bereik. Van het podium van vorig WK ligt nu geen enkele boot in de finale. “Er zit inderdaad geen echt betere ploeg meer bij en we hebben van iedereen al een keer gewonnen. Maar ik hou het als middenschiproeier liever bij wat ik goed kan: gewoon leveren en niet teveel nadenken”, stelt Broenink. Ook coach Eelco Meenhorst waakt voor teveel euforie. “Dit was inderdaad echt heel goed, nu is het alleen zaak niet te blijven hangen in dit gevoel en weer heel nuchter naar de volgende wedstrijd te kijken”, aldus Meenhorst.
