Het waren schitterende wereldkampioenschappen. Ik heb eigenlijk nog nooit zoiets moois gezien. En dat goud van Karolien Florijn sloeg alles. In de interviews die volgden, bleek er een enorme goede sfeer in de equipe te zijn. Ook tussen de mannen- en de vrouwenploegen. Dat was wel eens anders omdat soms coaches – zoals in de vorige olympische periode – hun eigen keuzes maakten en los van elkaar trainingskampen organiseerden. Begin jaren zeventig moest het wel omdat damesroeien minder subsidie kreeg want het was toen nog niet olympisch. Maar de sfeer van nu leek niet te overtreffen.
Support de onafhankelijk roeimedia, steun NLroei, doe mee aan de crowdfunding ’22/’23, dat kan hier, alvast bedankt!
Hoofdcoach Eelco Meenhorst lijkt er ook echt aan gewerkt te hebben. Hij is duidelijk van het zo volledig mogelijk plannen. Zo waren de wereldkampioenschappen pas eind september en dus een paar weken later dan meestal het geval is. Zou daarmee dan ook te maken hebben, dat Meenhorst de roeiers en roeisters een korte vakantie gunde, waardoor de deelname aan de Koninklijke Holland Beker misliep? Ik heb mij daar toen boos over gemaakt en laat men nu al vast gaan plannen, ook wat betreft de wedstrijdkalender, zodat we ook in eigen land op de Koninklijke het oranje kunnen zien. Volgend jaar is de WK begin september, dat zal schelen.
Ik heb de afgelopen dagen aardig wat met oud-roeiers en roeisters gesproken over hoe was de sfeer was in hun tijd. Daar zaten wel verschillen tussen en het enthousiasme dat er nu over en weer was, springt er toch echt uit. Hulde dus voor Eelco Meenhorst. Dat belooft wat voor de toekomst. Hopelijk gaat het zo verder, want dan wachten ons echt mooie tijden, waar successen zullen zijn. En waar de sporters elkaar wat gunnen en ook plezier hebben met elkaar.
