De technisch bondsdirecteur – Hessel Evertse – beleefde een bewogen olympische week. Plus een vrijwel ongekende ontknoping. Want wat de buit betreft had Nederland net zo een goede oogst als in 1900 en 1996: medailles in alle kleuren.
Alleen in 1968 was het nog een tikje beter. Toen werd er naast goud, twee zilveren medailles vanuit Mexico meegenomen. NLroei stelde twee hoofdvragen aan Evertse: wat ging er goed en wat kon er beter.
Support NLroei, klik hier!
Finale
De Oranje-armada bestond uit acht boten, waaronder een reserve. De baas van het toproeien had gerekend op zes finalisten. “Het werden er vijf. Dat was jammer.”, zei hij via de telefoon vanuit Rio de Janeiro. Maar het gros van de omvangrijke roei-equipe belandde in de eindstrijd. “Daarin werd conform – de vlak voor vertrek omhoog gestelde – doelstelling één medaille te weinig behaald”, stipt hij aan.
Zuur
In de heksenketel van Rio viel de twee zonder van Roel Braas en Mitchel Steenman tegen. “De mannen zaten vorig jaar nog maar kort bij elkaar en werden bij de WK vierde. Dit jaar werden bij wereldbekers en de EK door hen medailles gewonnen. Maar bij de Olympische Spelen kwam het helaas niet uit de verf. Dat is vooral héél zuur voor die mannen.”
Robuust
Terwijl de finalisten allemaal robuust en allround bleken in de ogen van de toproeibaas. “Stabiliteit en veerkracht waren cruciaal deze week. Er was het nodige uitstel van wedstrijden. Als voorbereiden op wachten gaat lijken, is het tijd om te beginnen. Daar moet je mee om kunnen gaan, en je steeds weer op kunnen laden op het moment dat het wél doorgaat. En dat allemaal ook onder zeer wisselende weersomstandigheden. De wind en de golven kwamen uit verschillende richtingen en dat veranderde voortdurend. Naast dat het technische flexibiliteit vereist, moet de mentale weerbaarheid er ook zijn. Dat uitte zich in het stoïcijns bezig blijven met waarvoor je kwam.”
Gestreden
Het roeien met virtuele oogkleppen resulteerde in drie plakken. “Maaike Head en Ilse Paulis waren fenomenaal goed. Zijn bleven tot de finish vasthouden aan dat wat van te voren was gepland. Ongekend hoe sterk ze waren. Maar de Holland Acht en de vrouwendubbelvier waren ook prima, ze hebben meegestreden om een nog hogere trede en kwamen beide net iets te kort. De vrouwenacht was heel dapper, die heeft 1000 meter voor de Amerikanen gevaren en liet zien dat ze wilden winnen en gestreden voor wat ze waard zijn. De Holland Vier roeide ook naar behoren.”
Programma
De weg omhoog is weer gevonden, vindt hij. “Kijk naar vorig jaar, toen moesten we tevreden zijn met twee bronzen medailles. Nu gaat het beter. De equipe is competitiever geworden. En dat ging niet vanzelf. Dat komt onder andere door een uitgekiend programma van trainingen en de wedstrijden waaraan is deelgenomen. Dat hele proces is goed gegaan. We zijn die weg ingeslagen en op basis van onze bevindingen hier in Rio zijn er ook nog wel wat zaken die we verder kunnen perfectioneren.”
2 x 1e
Aan het einde van dat pad moeten in Tokyo 2020 twee gouden medailles voor Nederland liggen. “Zou het niet fantastisch zijn als we met de acht inderdaad goud gaan winnen? Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren als wij voor de Britten gaan roeien, dat zij in de aanval moeten.”
Trackrecord
Evertse wil zichzelf niet overschreeuwen als het gaat om de ambitie. “Maar ik denk dat het serieus mogelijk moet zijn om twee winnende ploegen te smeden: zowel bij de mannen als bij de vrouwen. We hebben de visie. We hebben het plan. En belangrijker we hebben de toproeiers en een ervaren technische staf met trackrecord.”
Realisme
Hij vervolgt: “Ik was er al van overtuigd, maar we heb hier weer verdere inspiratie en ideeën opgedaan. Het is een realistische stap. We gaan van één naar twee gouden medailles. Met de vrouwendubbelvier waren we al dicht bij de allerhoogste trede van het ereschavot.”
Gezichten
Hij ziet overeenkomsten bij topploegen met een abonnement op goud. “Als je kijkt hoe de Duitse vrouwendubbelvier en mannenacht, de Amerikaanse vrouwenacht, de Nieuw-Zeelandse twee-zonder en de Britse boordboten zijn samengesteld, zie je dat bij deze dominante ploegen al jarenlang dezelfde gezichten zitten. Dat moeten wij ook hebben”, wenst Evertse.
Bedrijven
Hij wil met het bedrijfsleven samenwerken. “We moeten zorgen dat er zoveel mogelijk van onze echte toppers blijven roeien. Dat heeft ook met geld te maken. Roeiers moeten geen torenhoge studieschulden opbouwen, om maar wat te noemen. Dat kan eraan bijdragen dat er geen leegloop ontstaat en dat we weer van voren af aan moeten beginnen. Idealiter moet een topper alleen vervangen worden door iemand die nog beter presteert. En niet omdat hij opstapt vanwege studie of werk.”
Top 5
En passant werd er nog een andere doelstelling behaald. Nederland eindigde op de vijfde plaats in het medailleklassement. “Dat is heel mooi, maar ik hecht daaraan toch iets minder waarde. Stel dat Drysdale van Nieuw-Zeeland een paar duizendste seconden langzamer had geskifft, dan had Kroatië een gouden medaille extra gehad en waren wij een plaats lager uitgekomen. Je moet dit soort doelen niet afhankelijk maken van zaken waar je geen invloed op hebt, zoals het beter of slechter presteren van anderen in een ander nummer, vind ik.”
Doorbouwen
De top-5-positie staat niet meer op papier. “Het gaat er om door slim en hard werken een poging te doen te excelleren en mogelijk te strijden om een medaille. We hebben een visie, we hebben een plan voor winnende ploegen en we hebben de mensen.” We willen en kunnen nu nog een verdere kwaliteitsslag maken en doorbouwen op het roeisucces van Rio.”
