Vrijwel geruisloos nam Diederik van Engelenburg afgelopen seizoen de stuurplek van de Holland Acht over van Peter Wiersum. NLroei sprak met hem.
Soms kan Van Engelenburg het zelf ook nauwelijks geloven dat hij in zo’n korte tijd al zo ver gekomen is. “Drie-en-een-half jaar geleden wist ik amper iets van roeien. Het is dat ik mezelf – enigszins aangeschoten – tijdens de introductieweek in Delft bij Proteus-Eretes heb ingeschreven. Anders was het er nooit van gekomen”, zegt hij lachend.
Maak kans op een uniek fotoboek van Merijn Soeters en wordt NLroei-donateur, klik hier.
Teleurstellingen
Als voormalig wielrenner leek wedstrijdroeien hem wel wat. “Ik kwam er alleen al snel achter dat dat met mijn lengte een vrij kansloze missie was. Sturen leek me toen de beste optie. Mijn eerstejaars zware ploeg was alleen niet bepaald succesvol. Hetzelfde gold voor mijn tweede jaar.”
U23-acht
De stuurcarrière van Van Engelenburg nam pas vaart toen hij solliciteerde voor de U23-acht van 2016. “De selectie verliep wat vaag maar op een gegeven moment bleek ik uitgekozen. Het was in het begin wennen, want het ging heel anders dan wat ik had meegemaakt. Ploegcoach Diederik Simon was heel direct en vrij duidelijk in wat hij van mij verwachtte. In de praktijk betekende het dat ik vrij weinig mocht zeggen.”
Rol
De stuurman had er geen moeite mee. “Ik wist nog vrij weinig van roeien, dus dat ik me een beetje stil moest houden, snapte ik wel. Gaandeweg kreeg ik steeds meer vertrouwen vanuit de groep en mocht ik meer. Ik heb erg genoten van die tijd. De groep was heel hecht.”
Druk
Van druk als onervaren stuurman op een ploeg van hoog niveau had hij geen last. “Ik had in eerste instantie helemaal niet zo door hoe goed die jongens waren. Pas nadat we bij de WK in Rotterdam in de voorwedstrijd hadden gewonnen, begon het me te dagen dat we één van de favorieten waren.”
Baselhead
De gouden medaille met deze ploeg was überhaupt zijn eerste tweekilometerblik. Het bleek de opmaat naar meer. “Na de WK kwam ik met een aantal jongens uit de ploeg geregeld op Nereus en sprak ik met Ruben Knab. Hij vroeg me de Baselhead te starten met een bondsploeg.”
Emke
Toch bleef het vervolgens nog een aantal maanden stil. “Pas in april belde bondscoach Mark Emke om te vragen of ik de EK wilde sturen. Het gesprekje erna herinner ik me nog goed. Hij zei: de EK is een testmoment, maar voel vooral geen druk.”
Dynamiek
Hoewel de races in Tsjechië op stuurgebied niet vlekkeloos verliepen, mocht hij blijven. “Ik moest ook hier even wennen aan de groepsdynamiek. Er werden andere dingen van me verwacht dan bij de SB-groep. De roeiers zijn wat serieuzer en rustiger en weten zelf ook al beter hoe ze willen trainen.” Groot voordeel was dat hij zich makkelijk kon conformeren aan het programma. “Ik schreef mijn bachelorscriptie voor de studie Technische Wiskunde, dus ik kon prima mee op de trainingskampen en toernooien.”
Nereus
Inmiddels is Van Engelenburg bezig aan een master in Amsterdam en verruilde hij Proteus voor Nereus. “Ik had los van het bondsprogramma altijd al het plan die kant op te gaan. Nu de bond erbij kwam, kregen mensen ineens ook een mening over deze overstap. Ik heb besloten toch door te zetten. Ik voel me daar nu eenmaal thuis.”
Selecties
Hoewel het niet uitgesproken is, verwacht hij voorlopig te mogen blijven bij de bond. “Selecties voor stuurlieden zijn altijd subjectief, ik zou ook niet weten hoe dat beter zou moeten. Maar ik ga er vooralsnog vanuit dat ik doorga richting Tokyo. Maar als ik niet presteer, is er altijd een kans dat er een ander komt.”
