De eerstejaars lichte vrouwen van Njord hebben de smaak te pakken. Na een paar povere punten bij de Winterwedstrijden en een tweede plaats bij de vierkamp, behaalden de Leidenaren zondag tien punten, met afstand. “Met zo’n voorsprong winnen is onwerkelijk en bizar”, zegt nummer twee, Vera Slagter.
Een dikke zeven en een halve seconde voorsprong had de dubbelvier-met op de nummer twee. “Ik vind het vooral goed dat we na de voorwedstrijd niet overmoedig zijn geworden en onze koppies erbij hebben gehouden in de finale. We hebben echt geracet voor onszelf”, blikt Slagter terug. De zware mannen van Nereus wonnen nipt. Gyas trok zowel bij de lichte mannenacht als bij de zware vrouwenacht aan het langste eind. De vrouwenacht moest het eerder twee keer afleggen tegen stadgenoot Aegir.
Snoek
Het tot dusver oppermachtige Aegir sloeg tijdens de voorwedstrijd een flinke snoek en kwam stil te liggen. Zij kwamen vervolgens onvoldoende op stoom om een finaleplaats af te dwingen. “Dat voelt ergens wel dubbel”, zegt Gyascoach Ids Dijkstra. “We zeiden van tevoren nog tegen de coaches van Aegir dat het erom zou spannen wie er zou winnen. Toen ze snoekten kneep ik wel even in mijn vuistjes. Enerzijds ben je blij dat ze eruit liggen, anderzijds wil je weten waar je ligt ten opzichte van de concurrentie.” Dijkstra ziet Aegir overigens nog steeds als de grote concurrent.
Feestje
Bij de Hollandia zal Aegir er volgens Dijkstra op gebrand zijn een goed resultaat neer te zetten. Dan wordt het spannend. “Gisteren hebben we bij elkaar gezeten om te praten over de weg naar de Hollandia. Een kleine hint: we vonden het tempo bij de Varsity te laag. Maar eerst hebben we een bescheiden feestje gebouwd. Het vieren van prestaties is belangrijk. We hebben zondag twee of drie biertjes gedronken en nog even gedanst met de ploeg.”
Voorsprongetje
Zoals gewoonlijk is de ‘klotsbak’ van het Amsterdam-Rijnkanaal voor de eerstejaars de eerste boord-aan-boord-ervaring. “Dat vonden ze spannend”, merkte Dijkstra. “We benadrukken dat het hun eigen race is. Als ze ervoor liggen houden ze hem er wel voor. Als ze niet vooraan liggen zouden ze de rust in de koppies kunnen verliezen.” Voor Slagter lag het anders: “Bij Njord hebben we centrale trainingen met de wedstrijdsectie. Daar hebben we al boord-aan-boord leren starten. Dat gaf ons een klein voorsprongetje. Ik voelde vooral veel kick en adrenaline.”
Skiffen
De Njordvrouwen verruilen de dubbelvier in trainingen vaak voor skiffs. “We sparren dan tegen elkaar en dat werkt heel goed”, vindt Slagter. Van het skiffen leert ze dingen die ze in de vier kan gebruiken. “Het is een goede afwisseling. Maar vooral leren we goed om de mentale knop om te zetten en over je grenzen te gaan. Tegen elkaar sparren nodigt daartoe uit. Dat gevoel om jezelf volledig over te geven neem je mee in de vier.”
Hongerig
Als elke training een sparsessie is, is er ook elke training een winnaar. “Dat is soms de een en soms de ander, maar dat gunnen we elkaar wel”, zegt Slagter. Mede op basis van de sparsessies van de zes ploeggenoten wordt de beste wedstrijdvier geformeerd. “Het is altijd weer spannend wie er dan in komen.” Die uitdaging doet de ploeg goed. “We houden steeds alles open. We willen hard trainen om in de vier te komen en als ploeg hongerig blijven naar meer. We gaan nog harder en nog strakkere races neerzetten de komende tijd.”
