Vorige week stond deze foto op NLroei. Dat deed me toch wat. Want ik heb een tijd voor het blad Roeien geschreven. Het tijdschrift werd uitgegeven door de roeibond. Een aantal verenigingen had hun clubblad eraan gekoppeld. Dat zorgde voor een hogere oplage. Ik begon rond 1974 met het leveren van bijdragen. Er was een redactie met studenten en oud-studenten, de gemiddelde leeftijd lag zo rond de dertig jaar. We hadden ook een commissie met wat ouderen er in die – denk ik – toch een beetje op die jongeren moest letten.
We schreven in een tijd dat er geen internet was en ook de social media moesten nog worden uitgevonden. Maar we hadden ook eigen meningen. En die gingen soms best wel eens tegen het officiële standpunt van de roeibond in. Ik zat daar niet mee en de anderen ook niet. We waren ook niet bang voor kritiek en er waren ook positieve reacties. Als ik kritisch was op de resultaten van enkele uitgezonden ploegen, hoorde ik wel gemopper. En helemaal toen ik eens schreef over een saaie vergadering van de roeibond waar niets gebeurde. Daar werd mij zelfs officieel gezegd dat ik te kritisch was.
Maar de tijden gingen veranderen. Verengingen kozen allemaal voor een eigen blad en de roeibond kreeg het financieel lastig. Eerst vonden we nog als tussenoplossing om het evenementennummer in januari/februari uit te brengen en daarmee een apart januarinummer te doen vervallen. Uiteindelijk is dus tien jaar terug besloten met het blad te stoppen. Ik heb dat besluit vanwege de financiële problemen gesteund. Maar jammer is het wel. We hebben nu het mooie en degelijke blad Roei! Maar ik mis toch af en toe wel de kritische en ook wel humoristische toon van jonge redacteuren.
