Vanuit het buitenland is er veel belangstelling voor vrouwenbondscoach Josy Verdonkschot. De Chinese roeibond nam contact op om hem in te lijven. Bij de verkiezingsstrijd om het voorzitterschap van de Italiaanse roeibond werd er door een kandidaat gekoketteerd met de mogelijke comeback van de Nederlandse kampioenenmaker.
Begrijpelijk, want zijn trackrecord is ongekend. Met twee compleet verschillende bemanningen won hij tweemaal olympisch goud in één van de meeste competitieve categorieën: de lichte vrouwendubbeltwee. Met dat soort prestaties hoopt de Italiaanse bondsbaas natuurlijk goed sier te gaan maken.
Dom
Ook de Nederlandse roeibond associeert zich graag met de succescoach en verleende hem vorige week het erelidmaatschap. Dat was vrijwel exact tien jaar nadat Verdonkschot door dezelfde bond aan de kant werd geschoven. Hij gaf er indertijd aan de Volkskrant een uitgebreid interview over, de kop erboven was klip en klaar: “Ze zijn dom geweest om mij te ontslaan”.
Gelijk
Verdonkschot kwam na omzwervingen toch weer terug in het Nederlandse bondscoach(fiets)zadel en dat leverde drie olympische medailles op, plus een handvol wk-plakken waaronder wereldtitels. Hij bewees daarmee zijn gelijk, op ongekende wijze.
Sloot
Het kersverse erelid wil niet terugblikken op zijn ontslag van tien jaar terug – “geen oude koe uit de sloot halen” – hij is er ook niet per se een liefhebber van om zelf gedecoreerd te worden. Breedsprakiger is hij over zijn ploegen van dit jaar en zijn plannen voor de toekomst.
Over de lichte vrouwendubbel, het moet maar weer eens worden herhaald: van een tweede plaats in nota bene de C-finale bij de WK, een jaar later naar goud. Hoe kan dat?
“Vooral door de seizoensvoorbereiding. Fysiek is er een enorme stap gezet. En door het rotsvaste vertrouwen in elkaar en het plan, ondanks tegenslagen zoals de gebroken ribben van Maaike Head. De dubbeltwee was in staat een goed toernooi te varen. Daarmee wil ik zeggen dat ze meerdere malen in een week heel hard konden roeien. Dat hebben ze dit jaar iedere keer laten zien. Snelheid hadden ze in het jaar ervoor ook, hun beste tijden liggen in die twee seizoenen maar drie seconden uit elkaar. De stabiliteit in de prestatie was dit jaar echter vele malen beter.”
Ook de zware vrouwendubbelvier was ongekend sterk. En nog zeldzamer, deze scullsters roeiden op het moment suprême hun beste wedstrijd ooit. Het gevecht om het goud werd ternauwernood verloren.
“Klopt. Deze ploeg heeft er keihard voor gewerkt. Anders lukt het niet om met drie van de vier vrouwen op de ergometer onder de 6 minuut 40 te scoren. Dat bereikte in Nederland voorheen slechts een enkeling. We hebben de progressie geboekt door goed te monitoren en scherp te analyseren, en vanuit die gegevens een op het individu toegesneden programma te ontwerpen. De sterke dubbelvier heeft echter een keerzijde, het lukt in Nederland niet om twee absolute topboten binnen een gewichtssectie te hebben. Daarvoor is de selectie te smal.”
Inderdaad, Nederland had viermaal op rij een olympische medaille in de vrouwenacht. Dat abonnement verliep kennelijk in Rio.
“Toch ben ik trots op wat ze hebben laten zien in de finale. Ze hebben gevochten voor een medaille maar kwamen uiteindelijk tekort. Dat is de mooie en harde werkelijkheid van topsport.”
De tocht naar Tokyo is al begonnen. Hoe zit de eerste etappe eruit?
“Met een aantal nieuwkomers gaan we komend jaar naar de EK en Luzern. De WK is in de USA en wordt pas eind september gehouden. Daar gaan we in principe alleen met de ‘oude garde’ heen, anders zou het seizoen voor de jonkies te lang worden. Zij moeten met beleid worden gebracht.”
Claudia Belderbos zet een punt achter haar roeicarrière, coach Nienke van Zijp maakte recent bekend dat zij minstens een seizoen stopt. Stoppen er nog meer?
“Na afloop van een olympische cyclus heeft iedereen wel wat reparatiewerk te verrichten qua studie, werk of sociaal. We bespreken met iedere atlete individueel wat voorlopig het beste pad is. Zoals het er nu uitziet gaat bijna iedereen uiteindelijk door.”
Josy Verdonkschot gaat vast door met coachen, maar blijft hij in Nederland?
“In principe wel, ondanks aanbiedingen uit het buitenland. Ik wil dicht bij mijn familie blijven. Dat was ook mijn overweging om vanuit Italië weer terug te keren naar Nederland.”
