Drie medailles en vijf boten naar de Spelen. Dat was de buit van de oranje armada. Technisch directeur Hessel Evertse schrijft het cijfer zeven in zijn WK-rapport.
Aiguebelette – Na het Bosbaandebacle van vorig jaar toonde de oranje equipe in Frankrijk de noodzakelijke veerkracht. Sterker: ogenschijnlijk plotseling zijn er op dit moment twee serieuze olympische medaillekandidaten (de mannenacht en de vrouwen dubbelvier), een kanshebber (de lichte vier) en dan is er nog het jonge stuntteam van René Mijnders dat vier jaar te vroeg lijkt te pieken voor Tokio.
Evertse gaat binnenkort aan tafel met NOC*NSF om de stand van zaken van de roeiarmada door te nemen. “We hebben hier verloren, maar we zijn niet verslagen”, merkt hij scherpzinnig op. Goud was er immers niet voor Nederland, want geen enkele finale werd gewonnen. Hoe leuk ook, er is louter troostmetaal gedolven.
Zware week
Ondanks twee medailles heeft Josy Verdonkschot met zijn vrouwen een zware week achter de rug. Hij zag zijn tweetjes niet uit de verf komen, maar de skiffeuses figureerden niet onverdienstelijk. De lichte vrouwen dubbelvier deed het verrassend goed (brons) en de zware dubbelvier pakte in een bloedstollende race eveneens brons.
Doodsklap
Het slotakkoord van de acht bleek echter een doodsklap. Ondanks dat de start offensief was, bleef zijn acht plakken. Het drama raakte hem. Maar Verdonkschot vermande zich. “We moeten hard aan de slag, zoveel is duidelijk.”
Dubbel start
Op de vraag of hij met de kennis opgedaan in de achtfinale er goed aan heeft gedaan dubbel te laten starten, antwoorde hij gedecideerd dat hij bij zijn besluit blijft. “Als het in twee nummers varen ergens niet goed voor zou zijn geweest, is het de twee. De acht had prioriteit, daarin is conform afspraak veruit het meest in getraind.”
Goochelen
Verdonkschot heeft als een Griekse goochelaar vele schotels hoog te houden. Zijn dubbelvier heeft de papieren van een echte medaillekandidaat, vooral omdat er technisch nog veel rek is. Bij de lichte vrouwen moet het spreekwoordelijke schoteltje een flinke zwieper krijgen, want er gaapt een gat van vier seconden om aansluiting te krijgen met de absolute top.
Tevreden
Mannencoach Mark Emke had een gemakkelijkere evaluatie. “Het is jammer dat de lichte dubbeltwee van de Muda’s is weggezakt. Over de vier boordboten ben ik dik tevreden. De vieren hebben heel goede dingen laten zien. De twee van Braas en Steenman was prima en heeft medaillekansen. En de acht presteerde erg lekker.”
Koffiedik
Emke vindt het lastig de kansen voor Rio in te schatten als het gaat om een medaille. Toch kijkt hij even in het koffiedik. “Dat is van veel factoren afhankelijk. Neem de Britten. Blijven die prioriteit verlenen aan de acht? Of stappen ze toch in de vier? Dat weten we niet, bijvoorbeeld. Wel is duidelijk dat mijn mannen over de hele linie een stap hebben gezet. Dat geeft vertrouwen.”
Zestiende
Nederland eindigde in het medailleklassement op de zestiende plaats, terwijl de vijfde plek het streven is van de Nederlandse bond.
