Voor het eerst in de 105-jarige geschiedenis van de Nederlandse roeibond lijkt het eindelijk zover dat er een vrouw de voorzittershamer gaat hanteren. Seada van den Herik (50) is door het zittende bestuur als opvolger van de aftredende Rutger Arisz naar voren geschoven. Zij roeide eind vorige eeuw hard voor Okeanos en oranje, was (mede-)organisator van diverse in Nederland gehouden WK’s, werkt als directeur voor een pensioen- en levensverzekeraar en roeit in de verenigingsacht van DDS. Daarnaast beschikt ze over een maatschappelijke antenne en kun je met haar lachen, zo weet de NLroei-redactie.
Support NLroei, doe mee aan de crowdfunding ’22/’23, dat kan hier, alvast bedankt!
de redactie
Er ligt een aantal flinke bestuursklussen te wachten, een kleine greep uit de boodschappenlijst: de roeisport heeft een uitdaging – of beter gezegd een probleem – als het gaat om de aantrekkingskracht op de jeugd (van tegenwoordig), tobt men van bondswege maar voort met het slepende dossier ‘ongewenste omgangsvormen’, is er nog altijd geen opvolger voor de vertrokken hoofdsponsor Aegon en komt bijna overal in het steeds voller rakende land het roeiwater in de knel. Qua diversiteit is de roeisport witter dan wit, hoewel met een gemiddelde roeileeftijd van 47 jaar gerust van ‘overwegend grijs’ gesproken mag worden.
Gewaagd
Anderzijds kan er enorm worden genoten van de dadendrang van de toproeiers. Nog nooit draaide de medaillefabriek aan de Bosbaan zo goed als anno 2022. Dat heeft te maken met de gewaagde en spraakmakende keuze van technisch directeur Hessel Evertse om in de roei-jungle met een kapmes de weg vrij te maken voor de enige hoofdcoach: Eelco Meenhorst. En de WK op onze nationale boeienbak Bosbaan is iets om naar uit te kijken, mits het niet veel harder waait dan windkracht 0.
Het weer heeft de KNRB niet in de hand, net zomin als dat de meest problemen alleen door de bond kunnen worden opgelost. De KNRB heeft de verenigingen keihard nodig om hobbels te nemen. De clubs hoesten gezamenlijk 1.400.000 euro aan bondscontributie op. Maar wat krijgen ze ervoor terug? De KNRB steekt tonnen in communicatie, dat is vooral eenrichtingsverkeer. Zo ook de kandidatuur van de nieuwe voorzitter, hartstikke fijn natuurlijk om wat human-intrest-info te delen, maar waar Van den Herik beleidsmatig voor staat is vooralsnog onbekend.
Geen keus
In november prijkt bij de bondsledenvergadering de bestuursbenoeming op de agenda. Iets te kiezen zal er overigens niet zijn. Er is geen tegenkandidaat. Roeiend Nederland was er toch zeker al een jaar of 100 toe aan een vrouw als voorzitter, dat gaat nu dus gebeuren. Wellicht is het ook wel eens tijd om naar het democratische model van de roeierij te kijken. Daar zijn redenen voor. De clubs waarderen de roeibond met een toch wat magere 7-, 40 procent van de aangesloten verenigingen nam niet eens de moeite om de betreffende enquête in te vullen.
Stuk voor stuk zijn de bondsbestuurders op hun vakgebied vast bekwame personen die – op vrijwillige basis – zich inzetten voor de sport, maar de gemiddelde roeier ziet van die inspanningen weinig tot niets terug. Alleen commissaris Tibben laat zich overal in het land zien. Een potentiële voorzitterskandidaat – Fengwei David An, bekend van de bondscommissie diversiteit en inclusie – deed iets unieks: hij belde met een veertigtal bestuurders om te horen wat er leeft in roeiland. Een aantal clubbestuurders was blij verrast. Dat is mooi, en tegelijkertijd ook wat treurig dat ze dit nog nooit eerder hadden meegemaakt.
Dialoog
Bij de spraakmakende rechtszaak kreeg TD Evertse van bondswege in de schoenen geschoven dat hij te veel aan het zenden was en te weinig de indruk gaf ook weleens te luisteren. De pot verweet de ketel zwart te zien. De bestuursstijl kan anders, met een stuurvrouw kunnen ingesleten patronen mogelijk worden verlegd.
