Voormalig vrouwenhoofdcoach Josy Verdonkschot liet zich afgelopen weekeinde voor het eerst uitgebreid uit over zijn plotselinge vertrek bij de roeibond. Dat deed hij in een openhartig interview met Dennis Boxhoorn van NRC Handelsblad. Hij zou overvallen zijn door het besluit dat er slechts met één hoofdcoach verder gegaan zou worden en stelt vraagtekens bij de nieuw ingeslagen weg.
Verdonkschot geeft een inkijkje over hoe het proces gelopen zou zijn na de zo succesvol verlopen Olympische Spelen. Zo hoorde hij in september pas voor het eerst over de plannen om van twee naar één hoofdcoach te gaan. “Hessel (Evertse – technisch directeur, red) was daar blijkbaar al twee jaar mee bezig. Maar ik wist er niets van. Ik zou verwachten dat je de belangrijkste stakeholders meeneemt als je de structuur in je organisatie wil veranderen. De coaches, de atleten. Nu werden de plannen gewoon maar gepresenteerd, zonder evaluatie van de afgelopen tijd.”
Elegant
Volgens Verdonkschot zou hij in oktober samen met Eelco Meenhorst, de coach van de olympische medaillewinnaars uit de dubbelvier en dubbeltwee, hebben gezeten om het over de toekomst te hebben. De 65-jarige coach zou hebben aangedrongen op een overgangsperiode waarbij later zou kunnen worden toegewerkt naar een systeem met één coach. “Maar Eelco vond dat geen goed idee. Hij wilde het in één keer doen. We kwamen er niet uit. Daarop is er geen vervolggesprek meer geweest, maar werden de plannen wel gepresenteerd. Dat vind ik niet elegant.”
‘Projectje’
De uitkomst is bekend. Meenhorst werd de nieuwe algemene hoofdcoach. Verdonkschot kreeg door Evertse een rol in diens schaduw aangeboden als coach van een ‘projectje’. ‘Waarom ga je niet voor een unieke derde gouden medaille met de lichte dubbeltwee?’ zou Evertse hebben gezegd. ‘Of een unieke gouden medaille met een zware ploeg?’ “Maar dat is in medailles gedacht. Ik sta voor een manier van werken, wil een erfenis achterlaten. En dat gaat zo niet”, aldus Verdonkschot. Toen hij ook geen duidelijkheid kreeg over hoe zijn rol in die situatie zou worden, hakte hij de knoop door en lichtte zijn roeiers in dat hij zou stoppen.
Kerstboom
In het interview laat de succescoach zich ook kritisch uit over de nieuwe werkwijze die de KNRB propagandeert. Hij vreest dat de afstand tussen de hoofdcoach en de ploegen groter wordt en de samenwerking tussen coaches onderling minder. “Je krijgt losse ploegjes. Eén hoofdcoach betekent dat hij er taken bij krijgt. Hij moet de coaches coachen, selecteren en de lijnen uitzetten. Alle keuzes zullen worden gemaakt door een coach die ver van de roeiers afstaat. Het is een model als een kale kerstboom, met een piek bovenop, en een hele volle onderkant. Dat zie ik niet werken.”
Individualisering
Hij hekelt de heiligheid van het trainingsprogramma. Individualisering komt daarmee in het gedrang. “Een roeister was net afgestudeerd en besloot zich te gaan focussen op het roeien. Daarnaast wilde ze wel graag huiswerkbegeleiding geven. Zij kreeg een no go, mocht geen training missen. Dat is niet mijn stijl. In mijn filosofie staat altijd de atleet centraal, niet het programma. Anders raak je meer mensen kwijt dan nodig is.”
Wetenschap
Als de KNRB rustig de tijd had genomen om toe te werken naar een systeem met één hoofdcoach was dat laatste in ijn ogen minder het gedrang gekomen. “Dan kun je rustig kijken wat dat zou betekenen voor je talentenprogramma, voor duale carrières [van oudsher doen veel roeiers een academische studie naast hun trainingen], de transitie naar een leven na het roeien. Daar kun je dan beleid op maken. Iedereen denkt nu dat de weg naar goud is gevonden, met een zware rol voor de wetenschap. Sorry, maar waren onze resultaten dan niet goed?”
Het hele interview is hier te vinden.
