Hij is een begrip in de roeiwereld. Onlangs vierde Kees Dikken zijn 100e verjaardag, en nog steeds is hij regelmatig te vinden bij zijn roeivereniging in Naarden.
Hij studeerde economie en was lid van het studentencorps toen hij in 1937 begon met roeien. Bij Nereus werd hij al snel een succesvolle wedstrijdroeier. Ruim 75 jaar geleden roeide hij zijn eerste Varsity, waar zijn vier vrijwel tegelijk met hun tegenstander over de finish kwam. Nereïden zwommen al naar hun boot toe om de overwinning te vieren, om er vervolgens achter te komen dat ze de race hadden verloren met een verschil van slechts 10 centimeter. De oorlog gooide later roet in het eten.
[su_quote]Maak de onafhankelijke journalistiek mede mogelijk. Doe mee aan de crowdfunding van NLroei, dat kan hier. Alvast bedankt![/su_quote]
Terug in de vier
Dikken trad op als verzetsstrijder en werd gevangengenomen. Hij ontsnapte echter. Na de oorlog pakte hij het roeien weer op. Hij roeide nog twee jaar wedstrijd en won in die tijd de alternatieve Varsity waarbij ze Laga versloegen. Liefst 33 jaar lang roeide hij daarna verder bij Nereus met zijn ploeggenoten in hun eigen ongestuurde vier, vernoemd naar een stuurman die in de oorlog gevangengenomen werd en nooit meer terugkeerde. Toen deze ploeg uit elkaar viel door ouderdomsperikelen liet hij het roeien even voor wat het was. Tot sommige van zijn kinderen die als jeugdroeier actief waren bij roeivereniging Naarden, hem stimuleerden om weer in de boot te stappen.
Roeivereniging Naarden
Daar begon hij met skiffen. Totdat er weer een plekje vrijkwam in zijn favoriete nummer. Vanwege medische problemen stopte een veteranenvier met wedstrijdroeien, en Dikken bemachtigde een plekje op ‘zijn’ nummer twee. Toen ook deze vier uiteenviel vanwege medische problemen, keerde hij terug naar de skiff.
Ongeluk
Daarin heeft hij nog jarenlang met plezier geroeid. Tot hij in 2007 (op 88jarige leeftijd) betrokken raakte bij een auto-ongeluk en daar schouderletsel aan overhield. Dat weerhield hem niet om actief te blijven bij de roeivereniging. Zo werd hij bijvoorbeeld penningmeester van de vereniging in Naarden en werd hij betrokken bij het afstellen van boten.
Stelmeester
Al meer dan 20 jaar is hij wekelijks te vinden op zijn vereniging als stelmeester. Met zijn 100 jaar is hij de oudste stelmeester van Nederland. Alle boten stelt hij precies af volgens aangegeven richtlijnen. Dat is een flink rekenklusje, maar hij doet dat – nog steeds – uit het hoofd en met veel plezier. In de loop der tijd ontwikkelde hij daar een systeem voor dat nu ook op andere roeiverenigingen wordt gebruikt.
Het ‘geheim’ van 100 worden
Die mooie leeftijd bereikt niet iedereen zomaar. Iedere dag begint de jubilaris met een portie ‘stevige gymnastiek’. Hij eet gezond. Vroeger kon een enkele keer roken best. De eerste 25 jaar van zijn leven dronk hij nooit alcohol. Daarna was er ruimte om te genieten van het leven. Roken doet hij al lang niet meer.
Geluk
Oud worden deed hij door steeds succesvol te revalideren door middel van oefenen en trainen zoals in zijn studententijd. Zelf blijft de eeuweling er aardig nuchter onder. ‘‘Ik heb geluk gehad en het geluk een handje geholpen. Dat is alles.’’
Kees Dikken is overigens niet de enige 100-jarige roeifanaat. Deze mevrouw is nog steeds regelmatig in een boot te vinden.
