Met vier keer zilver en éénmaal brons waren het voornamelijk de vrouwen die de EKmedailles binnen haalden. Eén van de medailles die opviel was het zilver van Ilse Paulis en Marieke Keijser.
Er werd vooraf veel verwacht van de zogeheten ‘droomcombinatie’ van de huidige olympisch kampioene en het absolute supertalent. In Tsjechië bleek vrijdag en zaterdag tijdens hun eerste wedstrijden samen, dat het duo nog niet perfect op elkaar was ingespeeld. In de finale werd vervolgens gewonnen van de ploegen waar eerder nog van verloren was. Alleen Polen bleek (nog) een maat te groot voor de ontketende lichte vrouwen.
Team
“Precies daarom ben ik zo blij met het resultaat. Er lag best wat druk op, ook vanuit de media. Maar van twee goeie roeisters maak je nog niet een goed team. Daar is meer voor nodig. We zijn in het toernooi gegroeid en hebben steeds per wedstrijd bekeken wat beter kon. Daaruit haalden we steeds meer vertrouwen en controle”, sprak Keijser na afloop.
Roeibaan
Het zilver werd ook nog eens behaald in baan 1, een baan waarin verder amper medailles werden gewonnen. Keijser: “Ik denk inderdaad niet dat we daar voordelig lagen. Ik vond de roeibaan sowieso erg lastig. Tijdens de race wisselde voor mijn gevoel wind mee en wind tegen zich met elkaar af. Dan moet je telkens opnieuw je ritme vinden. Gelukkig lukte dat in de finale goed.”
Spelletje
Veel was nieuw voor de pas 20-jarige Rotterdamse. “Het was sowieso pas de eerste keer dat ik in een olympisch nummer ben gestart. Daarnaast moest ik ook erg wennen aan de boegpositie. Niet alleen het volgen, maar ook tijdens de wedstrijd commando’s geven en door hebben wat er precies in een race moet gebeuren. Ilse zei steeds dat ik het moest zien als een spelletje, maar dan moet je natuurlijk wel eerst de spelregels kennen en dat vond ik lastig.”
Volwassen
Voor Keijser waren de Europese kampioenschappen een goed meetmoment in het proces waar ze eind vorig jaar instapte. In plaats van in Rotterdam blijven met een eigen project zoals de roeister deed in het olympische jaar, stapte ze over naar de bondsgroep op de Bosbaan. “Er zijn inderdaad veel dingen veranderd en dat was soms lastig, maar ik kon het prima aan. Ik ben ook volwassener geworden”, zegt ze lachend.
Rug
Eén van die dingen was het aanleren van een andere roeistijl. “Ik moet met Ilse meer rug gebruiken en dat vond mijn rug in het begin ook niet zo leuk, maar ik sta er wel voor open. Ik weet dat er meerdere wegen naar Rome leiden en zij hebben aangetoond dat je hiermee hard kan varen.”
Toekomst
Hoe het nu verder gaat met de lichte vrouwen weet de roeister van De Maas nog niet. Haar partner Paulis loopt namelijk momenteel co-schappen voor haar studie geneeskunde en dreigt daardoor grote wedstrijden als de wereldkampioenschappen en/of de wereldbeker in Luzern te missen. “Eerlijk gezegd heb ik enkel tot aan dit EK geleefd en niet verder gekeken. Er zijn verschillende mogelijkheden en zal vast snel horen wat we gaan doen.”
©NLroei, 29-5-2017
