Tim Brys was dit weekeinde bij de WK om zijn dubbeltweemaatje Niels van Zandweghe aan te moedigen. Deze Belgen werden om de verkeerde reden wereldberoemd. Want zij zijn de lichte mannen die zich wel voor de Olympische Spelen van Rio kwalificeerden, maar toch niet mochten gaan. Op verzoek van NLroei geeft hij beknopt verslag van zijn Rotterdams ervaringen rondom de gouden race van de wereldkampioen in de lichte skiff tot 23 jaar.
“Welke plaats is beter dan Nederland om het mekka van de roeisport te laten neerdalen? Na de Bosbaan is er met de Willem-Alexanderbaan alweer een klasse accommodatie afgeleverd om de hoogdagen van het internationale roeien te beleven. Al moest ik me even reppen om op tijd voorbij de ingang te geraken, het maakte er de beleving niet minder intens op. Aangekomen in de fanzone begaf ik mij bijna in mini-België.
Het was duidelijk een uitgelezen kans voor de Belgen om zo’n sterke competitie zo dichtbij huis te mogen meemaken. De sfeer was prima en de fanzone was ideaal gelegen om mijn dubbelpartner, Niels, naar de overwinning te schreeuwen. Jammer genoeg vond ik geen bereidwillige fans om naar Niels toe te zwemmen. Misschien deze gewoonte toch maar beter aan onze noorderburen laten.
Toch even een opluchting voor hem om de voorbije turbulente tijd achter zich te laten. ‘Die medaille is ook voor jou’ waren de eerste woorden die ik te horen kreeg. Ik had het gevoel dat hij zo’n overwinning wel kon gebruiken om met een schone lei naar volgende doelen te werken. Hij is zeker niet alleen, ik kan evenveel genieten van een overwinning van een kerel die het dubbel en dik verdiende. Bakken vol frustratie zijn hiermee weggewerkt.
Wat volgde was een dag met veel champagne en lachende mensen. Het Belgische roeien wordt toch stilletjes aan weer op de kaart gezet. Het podium stond al klaar om het feest in te zetten. Helaas moest ik huiswaarts keren om vanwege studieverplichtingen weer achter mijn bureautje te kruipen. Uit goede bron heb ik vernomen dat de roeiers, voor wie het toernooi erop zat, aankwamen als de junioren aan hun dag begonnen. En terecht!”
