Het was vooraf duidelijk dat het roeikoffiedikkijken niet zo gemakkelijk zou worden. En dat bleek ook bij de matig bezette wereldbekerwedstrijd in Varese. Nederland presteerde over de volle breedte goed. Maar wat zegt dat?
Karolien Florijn had als vanouds in het vlaggenschip een grote voorsprong genomen en controleerde haar wedstrijd. Veronique Meester en Ymkje Clevering scherpten hun eigen nationaal record met een volle seconde aan. En Melvin Twellaar en Stef Broenink roeiden een tactische race waarbij ze lang boord-aan-boord bleven. “Kalm gebleven en niet in de stress geschoten toen de rest er vandoor ging”, vatte Twellaar voor de NOS-camera samen. “Het geeft een bevestiging dat we op de goede weg zitten”, vulde Broenink aan.
Iedereen prijs
Er lag voor alle olympische NLboten in Italië een blik te wachten en dat is vooral voor de nieuwe formaties – Veldhuis en Scheenaard en de mannenvierzonder – een opsteker. Maar wat zeggen de prestaties over de rest van de roeiwereld? In elk geval kan gesteld worden dat het Verenigd Koninkrijk ook op dreef was Er ging zelfs één zilveren plak meer mee met de Britten, terwijl opgemerkt moet worden dat zij weliswaar ook vijfmaal goud als buit hadden, maar eentje ervan is behaald in een niet-olympische bootklasse. Wat dat betreft staat Nederland bovenaan de olympische ranking.
De Italianen waren op eigen water ook in vorm. In Duitsland zullen ze het vandaag ongetwijfeld hebben over ‘de weg naar boven die weer is ingeslagen’, of woorden van gelijke strekking. Voor kleinere roeilanden blijft er weinig over. Daarom is de gouden plak van de Oekraïense vrouwendubbelvier in dat opzicht hartverwarmend.
Scherp
Ploegen die aantraden en zich eind mei nog willen gaan kwalificeren voor Parijs waren scherp. Zo wonnen de mannenvierzonder en de vrouwenacht van Italië en vochten twee Duitse lichte dubbels een onderlinge strijd uit. Ook de mannentweezonder van Denemarken was – getuige hun derde plaats – op dreef. In dit veld ontbraken Krommenhoek en Van Sprang die zich op het kwalificatietoernooi richten.
In Varese liet oranje niet het achterste van de tong zien, net zoals de Britten dat niet deden. De Nederlandse armada is nu een weekje vrij en gaat vervolgens naar het rodebloedlichaampjestrainingskamp in Oostenrijk. Op hoogte wordt er getraind en geslapen. Daar wordt verder geklust aan het fundament voor de Parijse piek. Daarna volgt deelname aan de wereldbeker van Luzern, waarna het laatste trainingskamp in Oostenrijk wordt belegd. Als we nu in de glazen bol kijken, gloort er in Parijs nog altijd een recordoogst die door de NLarmada bij elkaar kan worden geroeid.
