Hoewel de races om lichte dubbeltwee wat minder spannend waren dan bij de zwaargewichten, was de uitkomst wel heel duidelijk. Tot tweemaal toe wonnen de Leidenaren Ward van Zeijl en Bart Lukkes met een groot verschil. Zij kunnen zich nu op gaan maken voor de EK.
“Het was spannend. Vooraf wisten we niet goed wat we konden verwachten. Vanwege corona hebben we veel alleen in Leiden getraind zonder dat we ons konden vergelijken met andere boten. Dan is het natuurlijk even afwachten hoe het uitpakt als je ineens wél moet racen”, stelt Van Zeijl
Bewijzen
Daar kwam nog eens bij dat hun concurrenten van Skøll wel ondersteuning van de roeibond kregen en zij niet. “Obbe en David waren duidelijk naar voren gezet als de Nederlandse ploeg, met name vanwege hun kracht en leeftijd. We waren er dus ook echt op gebrand om aan de roeibond te laten zien dat we over goeie snelheid beschikken. Er is weinig aandacht voor het lichte roeien dus dan moet je elke gelegenheid die er komt, aangrijpen om jezelf te bewijzen.”
Inwegen
De roeiers van Asopos de Vliet (Bart Lukkes is ook nog steeds lid van Proteus-Eretest) werden in die mening versterkt doordat ze pas veel later waren ingelicht dat – op verzoek van hun concurrenten – niet volgens afspraak op 70 kilo zou worden ingewogen, maar op een kilo daarboven. “Dat was een zeer opmerkelijke beslissing. Wij gingen uit van een ander getal en dat konden we prima halen.”
Onzeker
Tijdens de eerste race werden Lukkes en Van Zeijl niet alleen fysiek maar ook mentaal flink getest. Tibben en Van Velden gingen furieus van start. Maar het Leidse tweetal kon hen op driekwart van de race achterhalen om vervolgens met een ruime marge te winnen. “We hadden ons voorgenomen om vooral te focussen op onze eigen race. Dat lukte uiteindelijk goed. Toch waanden we ons na afloop nog niet zeker. Misschien hadden ze zich gespaard voor de tweede krachtmeting.”
Tijd
Niets bleek minder waar, want de roeiers van Asopos de Vliet hadden in deze tweede race geen kind aan het Amsterdamse duo. De derde deelnemende ploeg van Triton kwam deze keer hard uit de startblokken, maar vlak na de 1000 meter leek ook deze strijd gestreden. “We waren erg verrast meteen voor te liggen op Skøll. Dat gaf een lekker gevoel. Toen we na ruim 1000 meter Triton hadden afgeschut, hebben we ons zoveel mogelijk gefocust op een snelle tijd.”
Finaleplaats
De tijd van 6:23 bleek voor van Zeijl een persoonlijk record in dit boottype. Toch denkt hij dat het sneller kan en moet. “Op het einde toen we nog wilden versnellen, ging het wat stroef. Dat zullen we moeten verbeteren. Net als het net wat onrustige roeien na de start van vrijdag. In Polen mikken we op een finaleplaats. Vermoedelijk zullen we Obbe en David daarna nog wel een keer tegenkomen richting het Olympisch Kwalificatietoernooi. Dat had ik omgekeerd ook logisch gevonden.”
