Het ettert maar door: de discussie omtrent de lichte vrouwendubbeltwee. Een ongekend aantal artikelen, een veelvoud aan reacties en als voorlopig slotakkoord een heuse ‘open brief’ van de bond. Maar er is nog steeds geen oplossing. Dat noopt tot redactioneel commentaar. Te beginnen met een anekdote.
Ondergetekende was ooit een coach van een paar roeisters die door een bondscoach niet werden geselecteerd voor een SB-vier. Geen nood. Een ander tweetal dat geen trek meer had in samenwerking met de bond (dat komt wel eens voor) was snel gebeld, vervolgens is er doelmatig getraind en werd bij de Koninklijke op het water geduelleerd met de ploeg in de oranje pakjes. De uitslag: 2-0 voor de gsm-combinatie. Destijds reden voor de bond niemand uit te zenden naar het beoogde eindtoernooi.
Toegegeven, dat was geen nationale ramp. Met ingrediënten als twee eerstejaars aan boord en een toenmalig Bosbaanrecord in de boeken, rest een heroïsch verhaal. Hoewel het een appels-en-peren-vergelijking betreft (beide overigens fruit en dus prima op dezelfde schaal te wegen), de situatie dreigt dat er geen enkele lichte Nederlandse in Rio roeit. En dat zou wél een nationale (roei)ramp zijn.
Het gezever over de aanloop slurpt energie. De Maas/Willem III-combi weet niet waaraan het toe is. Krijgt deze bemanning het predicaat ‘talent’ als het in Varese aan de start ligt, en roeien Marieke Keijser en Amber van Zomeren dan voor spek en bonen mee? Het lijkt erop dat het ‘kamp De Maas’ er (naïef/geveinsd naïef?) op hoopt of op rekent dat de zogenaamde 010-dubbel toch naar het kwalificatietoernooi mag gaan als de onderlinge Nederlandse strijd in hun voordeel wordt beslist, ook al is ‘020’ wat anders toegezegd? Er wordt in elk geval logischerwijs ingespeeld op het sportiviteitsbeginsel; de snelste hoort te gaan, mits goed genoeg conform NOC*NSF-normen.
Maaike Head en Ilse Paulis zullen ook met vele vraagtekens roeien. Zij worden meegesleurd in een publiek debat en lijken – als het om de populistische publiekssympathie gaat – bij voorbaat het onderspit te delven. In elk geval worden zij (moedwillig of niet) in een bijzonder ongemakkelijke positie gemanoeuvreerd. Ik vind dat niet zo sportief, strijd is prima, maar graag louter op het water. Van alle betrokkenen heeft Maaike Head tot dusver de meest verstandige woorden gesproken. Zij gaf medio december aan duidelijkheid te willen. Morgen begint de maand maart en de gewenste duidelijkheid is er nog steeds niet.
Het is de hoogste tijd dat er een oplossing komt. Daarbij zal water in de wijn moeten worden gedaan, van twee kanten. Het is geen kwestie van ‘010’ tegen ‘020’. Was het maar zo simpel. Het heeft er alle schijn van dat het vooral een machtskwestie is, coaches en bestuurders plassen om het verst. Met alle gevolgen van dien. Het lijkt op gegoochel met plannen en statussen, indoctrinatie en alsmaar diepere loopgraven.
Kennelijk groeit het de heren wat boven het hoofd. Daarom is hier een panklare oplossing, vergeef me alsjeblieft de gebiedende wijs. Neem Keijser en Van Zomeren op in het Aegon Nationaal Roeiteam en train een paar keer met elkaar in verschillende opstellingen. Laat bondscoach Josy Verdonkschot in zijn waarde, maar maak een gezamenlijke inschatting (ook bondscoaches zijn noch onfeilbaar noch alwetend) wat er technisch nog kan worden verbouwd. Het zou niet verbazingwekkend zijn als de huidige samenstellingen ongewijzigd blijven. Stuur vervolgens een aantal snelle ploegen naar Varese, de hoogste geklasseerde gaat naar het kwalificatietoernooi.
Niet onbelangrijk: spreek met Thomas Notermans af dat hij de ploegcoach wordt als Keijser in de snelste formatie blijkt te zitten, die dan vervolgens naar hartenlust op de Willem-Alexanderbaan gaat trainen. Maatwerk dus, precies zoals beschreven in het bondsprogramma. En niet: manipuleren, selecteren om het selecteren, verdelen en heersen – en al helemaal niet zaniken, ook niet over middelbare schoolexamens.
Er is nodeloos veel tijd verloren en er is energie verstookt aan zaken die er niet toe zouden moeten doen. Nogmaals, een nationale roeiramp dreigt. NLroei verslaat graag de goede afloop, hopelijk wordt het een heroïsche vertelling over een glorieuze +31-zegetocht, in plaats van een nachtkaarsverslag van een achterhoedegevecht in een B-finale op Italiaans water.
Succes ermee!
Namens Coen en Guus,
Anne