Met de bronzen plakken van beide achten erbij, loopt het aantal EKmedailles op tot liefst elf stuks. Waarvan acht goud, zes daarvan in olympische bootklassen, terwijl er daar maar veertien van zijn.
Formidabel, voortreffelijk en woorden van gelijke strekking. Superlatieven schieten tekort. Valt er nog wat af te dingen? Eigenlijk niet. Allen de Britten ontbraken. De vraag is of zij hoe dan ook nog bij Europa willen horen.
Verwacht
Als het om de olympische boten gaat, waren er minder opvallende maar goede optredens van de mannentwee en de vrouwendubbel. Een aantal titelfavorieten voldeed volledig aan de verwachting. Bij de vrouwen waren dat de lichte dubbel en de vierzonder, de quadruple liet zich van haar beste kant zien. De mannendubbelvier demonstreerde weer eens onverslaanbaar te zijn. Twee nieuwe sterrenploegen: de vier zonder stuurman en de dubbel van Stef Broenink en Melvin Twellaar.
Vertrouwen
Een EK is geen WK, laat staan de Olympische Spelen. Het mooie is dat de Nederlandse equipe wederom met veel vertrouwen kan toewerken naar Tokyo. Dat kon vorig jaar ook al toen er qua pandemie nog geen vuiltje (noch aerosol) aan de lucht was. Maar de Nederlandse equipe bleek in een wedstrijdloos jaar strijdvaardig en vlijmscherp aan de start te kunnen verschijnen van een uitgesteld toernooi. Dat is knap.
Slotstuk
Zijn ‘we’ er? Ten eerste valt te bezien of de spelen doorgaan. Maar ook is er nog veel werk aan de winkel als het gaat om de achten. De vrouwen lijken verbeterd, maar moeten nog kwalificeren. Der Deutschland Achter was sterk, de Holland Acht was dat dit weekeinde niet. In Tokyo zal de laatste race voor de achten zijn. Een paar weken later kunnen de para’s aan de bak. De mixeddubbel van De Koning & Van der Meer lijkt al klaar voor de strijd.
Nu je dit toch leest: het internationale roeien in de gaten houden kost tijd. En tijd is geld. Je kunt NLroei steunen door mee te doen aan onze crowdfunding. Dat kan hier. Alvast bedankt!
