Met Marieke Keijser nam Michiel Mantel in de dubbeltwee deel aan de coastal-EK. Zij werden ondubbelzinnig geconfronteerd met het keiharde knock-outsysteem van de beachsprint. Michiel Mantel en Keijser vlogen er in de kwartfinale uit. Niettemin is hij enthousiast over het fenomeen dat over pakweg 1000 dagen olympisch is.
“Hard roeien is heel belangrijk bij het beachsprinten, maar het is nog belangrijker om geen fouten te maken. Je ziet dat het niveau stijgt en dat er harder wordt gevaren, dus als je een keer een boei ramt, kun je het niet meer goedmaken door sneller te roeien”, weet Mantel inmiddels.
Hij legt uit hoe het strandsprinten in zijn werk gaat. “In een dubbeltwee zit één van de roeiers al klaar in de boot, de andere moet na het startschot over het strand naar de boot rennen. Die wordt vastgehouden door twee helpers. In ons geval bondscoach Bjorn van den Ende en voor de gelegenheid Martine Veldhuis. De hardloper springt in de boot, en vervolgens worden we afgeduwd. Dan krijg je een slalom. We moeten twee boeien elk aan een andere kant passeren. Je kunt het je niet permitteren om er met een grote boog omheen te varen, dus moet je er vrij strak langs. De helpers proberen wel navigatie-aanwijzingen te geven, maar door de wispelturigheid van de zee, verander je snel van koers.”
EHBO
Het zeewater zet je zomaar een stuk opzij. “De zee zorgt ervoor dat elke haal weer anders is, en je koers vrijwel permanent wordt gewijzigd. Na de twee boeien komt er een keerboei waar je omheen moet, vervolgens wil je in een rechte lijn naar het strand, dan is het een kwestie van eruit springen en rennen naar de finishknop. Maar dat is makkelijk gezegd, dan gedaan. Je boot kan bijvoorbeeld parallel aan de golven komen te liggen en dan omslaan, het is een sport met veel blauwe plekken en schrammen.”
Dat laatste bleek Mantel bij een finish. “We hadden in een voorronde een spannende race, ik rende naast een Fransman richting het eindpunt. In een soort snoekduik wilde ik zo snel als mogelijk de finishknop die op de grond lag induwen. Maar er zat ook een steen in het zand verscholen waaraan ik mijn scheenbeen open haalde. Ik drukte de knop wel als eerste in, maar de wond moest later wel worden gehecht. En ik was overigens niet de enige bij de EHBO. Ook het materiaal heeft flink te lijden.”
Controle
De vice-wereldkampioen van de Holland Acht uit 2022 moet flink wennen aan het roeien op zee. Het maakt de sportbeleving anders. “Met roeien over 2000 meter vinden mensen het vaak al lastig als er op de Bosbaan een beetje zijwind staat. Daar heb ik ook last van, ik neig er van nature naar alles onder controle te willen houden. Nou, dat kun je letterlijk overboord zetten bij coastalroeien. De zee is altijd weer anders. Ook als het er ogenschijnlijk vlak uitziet. Er staat dan deining en er is stroming. En de omstandigheden kunnen snel veranderen, zo heb je branding, zo is het water weer vlak.”
Nadat hij eerder dit jaar niet werd uitverkoren voor de bonds-2K-selectie, richtte zich op het coastal roeien. “Ik vind het leuk om te doen, het geeft een doel en na volgend seizoen moet er al worden gekwalificeerd voor de Olympische Spelen. Het niveau van deze nieuwe tak van sport zal alleen maar verder stijgen. Ik probeer mij erin te ontwikkelen. We gaan zien wat het brengt. Eén ding weet ik zeker. Met Marieke Keijser samen roeien is leuk. En ik ben onder de indruk van haar mentaliteit en focus. Zij blijft onder alle omstandigheden onverstoorbaar roeien. Die eigenschap kan bij de beachsprint doorslaggevend zijn.”
Keijser is bij de coastalWK (begin november) verhinderd, zij is dan met het 2K-talentteam op hoogtestage. “Ik ga dan met Anna Sanders van Phocas dubbelen, ik kijk ernaar uit”, aldus Mantel.
