Het is een bijzonder roeijaar geweest met beperkingen door het coronavirus, maar ook met mooie prestaties bij de Olympische Spelen. Dit jaar zullen we niet snel vergeten. Er is nog een punt dat me opviel, namelijk het gebrek aan kamprechters. En kamprechters zijn nodig in het roeien, anders kunnen wedstrijden niet doorgaan of zullen niet klasserend zijn. Kamprechters kun je vooral werven bij studentenverenigingen, maar ook bij andere clubs.
Voor een student die heeft geroeid en vaak daarna een jaar in het bestuur zat, is het een mooie manier om bij het roeien betrokken te blijven. Zo heb ik dat zelf ook ervaren. Het was ook aardig dat ik door oudere kamprechters meteen enthousiast werd opgevangen en zij ervaringen deelden. Je kunt denk ik goed regionaal cursussen geven en laat daarbij ook kamprechters hun ervaringen vertellen. Maar naast jonge mensen zijn ook wat ouderen goed inzetbaar en kun je dus ook rond de vijftig jaar met het jurywerk beginnen. Ook daar kunnen cursussen zich op richten. En ik zou zeggen, doe ook dat regionaal.
En dan is natuurlijk de vraag die ik wel hoor, zijn kamprechters nodig? Als roeister heb ik wel eens op ze gemopperd en zelf heb ik ook wel gemopper naar mijn hoofd gekregen. Maar zonder kamprechter kan een serieuze sport niet. En ik heb ook als kamprechter ellende op het water voorkomen en ook omgeslagen roei(st)ers samen met de motorbootbestuurder uit het water gevist. En als kamprechter begin je nationaal, maar je kunt ook internationaal jureren en dat is leuk, zeg ik uit ervaring.
Maar het in Nederland jureren is wezenlijk om als kamprechter verder te komen, maar vooral ook om te zorgen dat de wedstrijden kunnen doorgaan. Zeker nu het aantal roeiers en roeisters nog steeds groeit. En dan willen hopelijk ook meer mensen de motorboot van de kamprechter besturen.
Dus ga er eens over denken en via kamprechtercommissie@knrb.nl wordt u vast verder geholpen.
