Het klimaat verandert en daar is de politiek druk mee bezig. Toch raakt het ons ook in het roeien. Deze week werd in Florida de WK onder 23 jaar geroeid en was het af en toe 32 graden. Races werden vaak een aantal uren uitgesteld vanwege onweer. Maar hadden we die WK hier gehad, dan was het soms 34 graden geweest. Ik zou er niet graag bij roeien, laat staan hard. Het gekke is dat we twee weken geleden nog weg waaiden op de Willem Alexanderbaan bij de finale van de World Cup.
Wat kunnen we daar nu aan doen en dan vooral aan de wind? De wind is een veel voorkomend probleem. Vaker dan vroeger, zo lijkt het. Het schuiven met boeien kan ik me dus goed voorstellen. Wel wordt het roeien dan minder spannend, want je kunt de uitslagen bijna al van te voren op schrijven.
Maar dat eerlijkheid dan voorgaat, vind ik terecht. Worden er timetrials gehouden, omdat de wind kennelijk het roeien helemaal oneerlijk maakt, dan is er voor een toeschouwer echt niets aan. En of het voor een roeier leuk is, vraag ik mij ook af. Maar, ook dan blijft punt, dat een oneerlijke wedstrijd nog vervelender is.
Vroeger hadden we het wel over het overdekken van de Bosbaan, een echt dak boven Bosbaan of Willem Alexanderbaan is niet reëel. Maar, laten we eens serieus gaan nadenken en vooral ook door de techneuten in onze kring.
Je zou bijna vergeten, dat het altijd de bedoeling is, dat een wedstrijd eerlijk verloopt, ook als het niet waait. En daarvoor hebben we onze kamprechters. En daarvoor geldt nog altijd: tijdig een probleem zien aankomen, kan veel grotere problemen zoals aanvaringen, voorkomen.
Al klagen we wel over golven van de volgboten, maar enkel een kamprechtersboot om de 250 meter, vind ik schraal en daarmee kun je problemen missen en is daarmee ook de eerlijkheid niet gediend.
