De coachcultuur bij de Britse roeibond is ‘hard en onverbiddelijk, maar van pesten is geen sprake’. Dat is de uitkomst van een intern onderzoek naar het handelen van bondscoaches in Groot-Brittannië en dan met name vrouwencoach Paul Thompson.
Wél moet er meer aandacht komen voor het welzijn van de atleten, met name om te voorkomen dat stress de resultaten negatief gaat beïnvloeden. ‘De leiders moeten begrijpen en definiëren wat de grenzen zijn van een acceptabele sub-cultuur’, stelt het onderzoek.
Angstcultuur
Het onderzoek was tot stand gekomen na hevige kritiek op vrouwenhoofdcoach Paul Thompson. In juni vorig jaar vertelde voormalig equiperoeister Emily Taylor aan een Engelse website dat hij een enorme pestkop was. Hij zou zichzelf omringen met enkel ja-knikkers en schreeuwen naar roeiers en collega-coaches. Het zorgde volgens haar voor een angstcultuur.
Egington
Later kwam Thompson onder vuur te liggen door uitspraken van voormalig olympisch medaillewinnaar Rick Egington. Volgens hem zou de coach de dubbeltwee van zijn vriendin Victoria Thornley en legende Katherine Grainger volstrekt verkeerd hebben aangepakt, waardoor beide vrouwen halverwege het olympische seizoen niet meer met elkaar wilden roeien en een plaats in de acht prefereerden. Uiteindelijk lukte geen van beide om een plek in die boot te bemachtigen, waarna ze alsnog met elkaar naar Rio gingen en daar vriend en vijand verbaasden met een zilveren plak.
Medailles
Zowel in- als uitgeselecteerde roeiers (en coaches) mochten in vertrouwen kritiek geven op het handelen van de Australische coach die in 2007 ook de Britse nationaliteit vergaarde. Hoewel het onderzoek er geen uitsluitsel over gaf, lijkt het erop dat Thompson nu gewoon verder kan als bondscoach. Bij afgelopen twee Olympische Spelen was hij verantwoordelijk voor maar liefst zes medailles, waarvan vier gouden.
©NLroei, 7-2-2016
