Er wordt getreurd om de 63-jarige sloeproeier die deze week overleed. Het Leidsch Dagblad sprak met betrokkenen. Het gaat ook over de vaarveiligheid en de toedracht.
De 63-jarige roeier was dinsdagavond rond acht uur met vier mannelijke en twee vrouwelijke clubgenoten in de roeisloep ’Bacchus’ onderweg terug naar Katwijk. Ter hoogte van de Joop van der Reijdenbrug werd het gezelschap volgens een bestuurslid van zijn vereniging ’totaal verrast’ door een opdoemende duwboot met een tientallen meters lang zandschip ervoor. ,,Zij hebben elkaar niet gezien en zijn frontaal gebotst.’’
De roeisloep zonk na de klap naar de bodem. Zes opvarenden konden op eigen kracht de kade bereiken, de roeier die donderdag is overleden moest door omstanders uit het water worden getrokken. Hij werd ter plekke gereanimeerd en daarna naar het ziekenhuis gebracht.
De veiligheidssituatie komt ook aan de orde in het Leidsch Dagblad. De bochtige Oude Rijn is een van de listige vaarroutes die speciale aandacht krijgt in de afspraken die roeiverenigingen en de brancheorganisatie Schuttevaer hebben gemaakt, in een poging dit soort dramatische aanvaringen te voorkomen. Die dateren uit 2013 en zijn afgelopen jaar opnieuw bekrachtigd.
,,Zodra je in het water gaat in het donker, moet je je aan de binnenvaartreglementen houden qua verlichting’’, zegt Van Leeuwen. ,,Dat doen onze leden ook zeker. Het zijn ook geen kleine, lastig zichtbare roeibootjes waar zij mee varen, zoals een skiff, maar zeewaardige roeisloepen. Deze, de Bacchus, is negen meter lang, en in het verleden nog gebruikt voor de walviswaart.’’
Het bestuurslid verzucht: ,Iedereen let op, iedereen houdt zich aan de regels, en toch gebeurt zoiets. Binnen de vereniging leeft daardoor heel erg het gevoel: waren ze maar vijf minuten later weggegaan, dan hadden ze daar niet op de verkeerde tijd op de verkeerde plek gevaren. Een logische reactie na een ongeluk.’’
