Column Helma Neppérus: goed en lekker eten voor onze roeitop

Algemeen Column

Toen ik roeide in de jaren zeventig deed ik dat vooral op een lekkere Mars en op roze koeken, ik ging er aardig hard mee. Wel vroeg kamprechter George Brusse mij ooit op de kampioenschappen of ik geld kreeg voor mijn Marsshirt dat ik bij het opriggeren van de boot aanhad. Mijn coach antwoordde “nee, ze eet er alleen te veel Marsen voor”. Roeien was nog een echte amateursport en roeiers uit Amsterdam die op de Bosbaan trainden namen daar indertijd in het oude Bosbaanrestaurant wel appelgebak bij, zoals KNRB-bestuurslid Chris IJsbrandy vertelde bij de opening van topsportkeuken bij de Bosbaan.

Een topsportkeuken, het woord is even wennen en wat betekent dat nou? De roeitop en de roeiers en roeisters op weg naar de top, trainen anders dan vroeger, twee keer per dag op de Bosbaan. Het is voor de top eigenlijk veel op de Bosbaan zijn en ze moeten er voor zorgen om ook tijd vrij te maken voor de studie en om ook niet roeiende vrienden te ontmoeten.

Toproeien is dus net als veel andere sporten een stuk professioneler geworden. Op veel verenigingen wordt trouwens door de wedstrijdploegen tegenwoordig ook minstens eenmaal per week samen gegeten. Bij toproeien hoort dus zeker ook gezond en regelmatig samen eten. Je zou kunnen zeggen, goed eten kun je thuis doen. Ik  was eerst ook wat verrast toen ik het laatst hoorde. Aan de andere kant kun je ook zeggen, als je toch een groot deel van de dag op de Bosbaan bent, hoort daar ook goed en vaak samen eten bij.

En er is overleg geweest met de roeiers, ook wat betreft de inrichting. Topsport Amsterdam geeft ook steun. Er is daarom in het trainingscentrum van de roeibond een keuken gebouwd en er is een kok aangenomen. En dan kunnen de roeiers van de nationale acht er ook nog blikje Red Bull bij drinken  van hun kersverse sponsor, al zit daar blijkbaar wel aardig wat suiker in.

De keuken is er dus gekomen en afgelopen zaterdag officieel van start gegaan. Je kon er ook gelijk eten en dat heb ik gedaan. Het was een lekker bordje stamppot en het zat gezellig aan de lange tafels, waar je kunt aanschuiven. Dus wat mij betreft een goede stap.