In verschillende sportkaternen van Nederlandse kranten werd teruggeblikt op de WK. NLroei maakt een overzicht van belangrijke artikelen:
NRC
De NRC legt de focus bij de achten, die meestal gezien worden als de publieksnummers. ‘Een vrolijke en verdrietige acht’ luidt de kop van het artikel. Het stuk begint met het contrast tussen het hoofdpodium, waar de mannen een huldigingsfeestje houden en de vrouwen die op een strandje staan om ‘hun verdriet te verbijten’.
De bronzen medaille komt pas in de tweede helft van het stuk echt aan de orde. De NRC vindt de kwalificatie voor Rio belangrijk. Dit omlijnt nog een contrast tussen beide achten, gezien de mannen zich plaatsten en de vrouwen dit moeten proberen in Luzern.
Daarna wordt er uitgebreid gerept over het behaalde edelmetaal. Vooral de eindsprint wordt uitvoerig beschreven en aangekleed met reacties van Hendriks, Wiersum en Versluis.
De NRC plaatst vraagtekens bij de dubbele plaatsing van Van Rooijen en Hogerwerf. Van Rooijen zegt in het artikel: “Ik had het gevoel dat ik dingen niet kon.” Een uitweiding over deze uitspraak wordt niet gegeven.
Het artikel sluit af met ‘de zeven’ van Evertse.
Leuk aan het NRC-artikel is het kader dat zich in het midden bevindt. Hier komen de vrouwen uit de dubbel-vier aan het woord. Heel persoonlijk. Ze hebben de avond van tevoren het spelletje Bonanza gespeeld. Net zo vaak tot ze allemaal een keer wonnen. Zo gingen vier winnaars zaterdag op naar de finale.
De Telegraaf
Redacteur Bert Schaap volgde namens de grootste krant van Nederland de hele WK-week vanaf de Lac d’Aiguebelette.
In de krant van maandag blikt hij terug : De dubbelvier gaf een dag eerder met hun bronzen medaille het goede voorbeeld. In een werkelijk krankzinnige finale bewezen de vrouwen over buitenaardse krachten te bezitten. Carline Bouw: „Je denkt dat je niets meer hebt, maar uiteindelijk komt er altijd nog wel iets uit.”
Over het dubbelstarten van de twee en de vrouwenacht zegt hij:
“Het is te gemakkelijk om de zesde plaats van de acht aan deze tactische ingreep op te hangen. Dat je nooit op twee paarden moet gokken, werd in het oosten van Frankrijk echter weer eens bevestigd.”
Hij beschreef het slotakkoord van de mannenacht als volgt: Het groene water van het meer van Aiguebelette begon bijna te koken. Aan de wal hield zelfs IOC-president Bach zijn adem in. In de finale van het WK roeien kreeg de Holland Acht het op zijn heupen. Toen de stoom van de afterburner was opgetrokken, stond het elitekorps met een bronzen medaille op het podium.
Olivier Siegelaar blikt in De Telegraaf terug, en vooruit: „Wij hebben de afgelopen maanden bergen kritiek gehad”, zuchtte Olivier Siegelaar. „Soms terecht, vaak onterecht. Het roeien is veranderd en dat kun je niet vergelijken. Ach, hou erover op. Met deze acht gaan we naar Rio. Daar moet het gebeuren.”
Schaap haalt het Bosbaandebacle nog even aan en evalueert het toproeien anno september 2015: Vorig jaar figureerde de Oranjearmada op de Bosbaan. In tien olympische nummers werd niet één medaille gewonnen. Twaalf maanden later scoort de KNRB een dikke voldoende. In de World Cups en op het EK in Poznan werd behoorlijk gepresteerd. Oranje telde weer mee en straalde dat ook uit.
De Volkskrant
Roeiverslaggever Lennart Bloemhof luisterde eind vorige week al een aantal keer de sportpagina van de Volkskrant op met reportages vanuit Aiguebelette. Zeker het paginagrote artikel van zaterdag over de functie van de stuurman in een acht sprak tot de verbeelding. Maandag stonden er in het sportkatern maar liefst twee stukken over de Wereldkampioenschappen. Een algemeen verhaal waarin ook het cijfer 7 van Hessel Evertse wordt aangehaald en met name de progressie van de mannen naar voren wordt gebracht.
Er wordt onder andere ingegaan op de vraag of de Holland Acht in Rio de Janeiro nog hoger kan eindigen. Mark Emke haalt de mogelijkheid aan dat de Britten nog wel eens straks voor de vier-zonder zouden kunnen kiezen. Hoofdcoach vrouwen Josy Verdonkschot beaamt weliswaar dat de uitslag van de acht niet goed is, maar laat weten achter zijn keuze voor het dubbel starten te blijven staan. Zonder nadere uitleg overigens.
Het andere artikel gaat enkel over de prestatie van de Holland Acht en de aanvankelijk moeizame start van het seizoen. De onorthodoxe benadering van veel kracht wordt benadrukt, net als de drie weken hoogtestage in Oostenrijk voorafgaand aan Luzern. ‘Het heeft de roeiers fitter dan ooit gemaakt’ benadrukken de roeiers.’
Ook komt de wereldtitel in de vier-zonder uit 2013 aan bod en de twijfel bij de roeiers over de keuze voor de acht die met het brons nu vervlogen is. De situatie van slagman Robert Lücken wordt extra belicht. De 30-jarige Amsterdammer mistte door een blessure de Spelen van Londen en zal straks in Rio de Janeiro voor het eerst aan het evenement deelnemen. “De Spelen zijn een droom voor iedere atleet. Nu ga ik, en ik ga daar ook wat neerzetten.”
update: 9 september 2015
Dagblad van het Noorden
Roeiverslaggever Koos Bauman richt zich in het Dagblad van het Noorden op alle finaleploegen. Een aantal opmerkelijke uitspraken passeren de revue. Zo blijkt hoofdcoach mannen, Mark Emke, absoluut niet tevreden te zijn met de eerste 1000 meter van zijn prioriteitsploeg, de Holland Acht. Hij meent zelfs dat als ze dat naar kunnen hadden gevaren, ze gewonnen zouden hebben. Ook bespreekt Bauman het mislukken van de missie van de vrouwen acht. Noorderling Sophie Souwer wordt geïnterviewd en kan zo snel na de race nog niet verklaren waarom het is mis gegaan. Er volgt een opvallende reactie. ‘Het voelt zo oneerlijk dat de mannen acht wel door is’ al voegt ze er aan toe dat dat een emotionele reactie is. ‘Ik kan op dit moment echt niet rationeel redeneren’ vervolgt de roeister van Gyas.
(Wordt aangevuld)
