Deze zomer interviewde ik Ruben Knab, roeier uit de succesvolle bondsequipe en tevens voorzitter van de atletencommissie. Het ging vooral over het topsportklimaat bij de KNRB. Eerder maakte ik hierover artikelen met Dirk Uittenbogaard en Maarten Hurkmans.
Het blijkt een behoorlijk lastig onderwerp. Roeiers zijn niet geneigd het achterste van hun tong te laten zien. En al helemaal als ze nog actief zijn. Daarbij heeft iedereen wel een duidelijke mening klaar en loop je zowel als geïnterviewde en als journalist een reële kans op (flinke) kritiek van verschillende kanten.
Het is voor mij wat dat betreft ook altijd een afweging of ik wel zin heb om zo’n stuk te maken. Het kost nu eenmaal ook nogal veel tijd om het goed op te schrijven wat de desbetreffende roeier precies bedoelt. Zo’n stuk gaat vaak meerdere malen heen en weer totdat zowel de schrijver als de geïnterviewde uiteindelijk helemaal tevreden zijn.
PR-machine
Even leek het interview met Ruben Knab een iets te eenzijdig verhaal te worden van hoe perfect alles nu loopt binnen de topsportsectie. Uiteraard mag het gezegd worden als iets goed gaat, maar ik wil er ook voor waken dat ik een onderdeel van de pr-machine van de roeibond word. Ik wil kritisch blijven kijken naar wat er gebeurt. Gelukkig toonde Ruben Knab zich uiteindelijk openhartig en sprak hij bijvoorbeeld ook zijn teleurstelling uit bij de herverdeling van de acht en de vier tussen de EK en de WK waar hij enigszins de ‘dupe’ van werd. Ook stipte hij de niet altijd optimale communicatie binnen de equipe aan.
Het werd zodoende geen kritiekloos verhaal, maar een artikel waarin zowel de twijfels en kwetsbaarheid van een topsporter werden getoond, maar waarin ook gewoon klip en klaar duidelijk werd gemaakt van wat er nu beter gaat dan vroeger binnen de bondsequipe. Ik hoop dat toproeiers open blijven staan om dit soort verhalen re maken, dan ben ik bereid er veel tijd en energie in te stoppen!
