Hij had zich erop verheugd. Samen met zijn roeiende kleindochters Pau Koster en Aida Cosijn naar de Varsity. Corona zette er gisteren een streep door. “We zullen minstens tot het najaar moeten wachten”, verwacht Bert Cosijn. Hij won in 1955 de 72e Varsity. NLroei sprak de Lagaaier, veilig via telefonie.
“Het is jammer, in mei zouden we op initiatief van de winnende Oude Vier van 1970 bijeenkomen, dat gaat ook niet door.” De drie andere roeiers – Just Lambers, Rinus Gelijns en Carel Dekker zijn nog (spring)levend. Coach Bert Ockeloen stierf twee jaar geleden. Stuurman Sjors Muneu vertrok naar zijn geboorteland Indonesië, het contact ging verloren, hoogstwaarschijnlijk is hij overleden.
[su_quote]Steun NLroei juist nu, word donateur! Dat kan hier. Alvast bedankt! [/su_quote]
Anders
Volgens Cosijn gaat ná Corona de wereld er heel anders uitzien. “Neem het vliegverkeer. Dat ligt nu zo goed als plat. Ergens moet men zich toch gaan bedenken dat het echt niet allemaal nodig is om zoveel te vliegen als we eerst deden. De communicatie gaat nu intensief, maar op een andere manier. Ik zie dat bij mijn kleindochter Pau. Zij trainde dit jaar bij een universiteit in de Verenigde Staten en kwam halsoverkop weer terug. Maar nu onderhoudt ze via videobellen contact met haar medestudenten. Het roeien ligt dus stil, maar de tentamens gaan door. Digitaal. ”
(tekst gaat door onder afbeelding)
Viraal
Cosijn zat in Nederlands Indië toen de tweede wereldoorlog eindigde. Hij verwacht dat een nieuwe oorlog op een nieuwe manier zullen worden uitgevochten. “Vermoedelijk gaat dat via het verspreiden van een virus. Het zal erom gaan wie als eerste het vaccin heeft”, aldus Cosijn.
Wereld
De civiel ingenieur mag gerust een man van de wereld worden genoemd. Als baggeraar werkte hij jarenlang in onder andere Nieuw-Zeeland en Finland. Zodoende volgde hij het roeien niet meer zo intensief. “Maar ik weet wel dat wij veel minder hard trainden dan er nu wordt gedaan.”
Gekaapt
Maar toch. Cosijn en consorten trainden helemaal niet zo weinig. “Elke dag was er een training, veel in de boot. Maar ook in de duinen door het rulle zand. En een keer per week een soort indoor.” Die trainingsarbeid bracht zijn ploeg de Varsity-overwinning. “We waren geen favoriet. Dat was Aegir. Hun champagne is na afloop gekaapt. Daar zullen de bootsmannen de hand in hebben gehad”, klinkt het nu lachend.
Rust
Cosijn geniet op het moment van de rust in zijn woonplaats Rockanje . “Er komt bijna geen vliegtuig meer over. Of we onszelf hebben opgesloten? Zeker niet. We gaan elke dag even een wandelingetje maken. Op een heel rustig weggetje hier vlakbij, je komt er geen mens tegen. Het is wachten op betere tijden.”
