Het Varsity Magazine kwam vorige week uit. Het meest nieuwswaardige verhaal ervan gaat over Tim Heijbrock, toevalligerwijs (of juist niet) is het geschreven door onze NLroeiredacteur Coen Eggenkamp. Voor onze site is het samengevat.
Hij lag in het olympische jaar behoorlijk onder vuur. Tim Heijbrock raakte overtraind en belandde in een rel met de gebroeders Muda terecht. Hij kwam na een lastige periode van stress en angstaanvallen terug en bereikte na weer een controversiële selectie alsnog Rio de Janeiro. Daar zakte zijn lichte vier-zonder flink door het ijs, vijfde in de B-finale. Anno 2017 is hij goed gemutst en zongebruind.
Schuld
Hoe anders was het vorig jaar. Nadat de lichte vier zich bij de wereldkampioenschappen van 2015 met een vijfde plaats voor de Olympische Spelen kwalificeert en de beter geachte tweelingbroers Vincent en Tycho Muda tegelijkertijd opzichtig falen, volgt er een discussie of beide broers een kans mogen krijgen om de vier van Heijbrock te versterken. Uiteindelijk besluit de bond alleen Vincent Muda nog een mogelijkheid te geven. De broers reageren furieus en uit solidariteit met zijn broer trekt Vincent zich terug uit de selectie. Heijbrock krijgt de schuld: hij zou hen een eerlijke kans hebben ontnomen.
Londen
Dat de twee broers een explosieve combinatie kunnen zijn, merkt Heijbrock voor het eerst in 2008. Hij is dan zelfs goed met de tweeling bevriend en de drie jonge talenten trainen dagelijks met elkaar. “Ook toen kon ik al slecht tegen de ruzies die ze met elkaar maakten. Als ik een halve lengte voor ze uit roeide en ze niet op me inliepen, raakten ze daar ongelooflijk gefrustreerd van. Ik zei toen al vaak voor de grap dat ik nooit bij ze in de boot zou stappen.”
Ruzie
Toch stappen ze een jaar later samen in de vier, de ervaren Roeland Lievens maakt de boot compleet. De ploeg kent een veelbelovend begin. Bij de WK van 2010 in Nieuw-Zeeland eindigt de boot op slechts 1,2 seconden van het goud. Vanaf daar gaat het alleen een stuk moeizamer. Er is sprake van veel onderlinge ruzie en de ploegcoach, de Brit John Faulkner, is er niet op toegerust de ploeg bij elkaar te houden.
Averechts
“Ik ben erg gevoelig voor sfeer en die werd steeds slechter. Het grootste probleem was dat Vincent en Tycho constant ruzie maakten. Weliswaar vooral met elkaar, maar daardoor was het onmogelijk om constructief ergens aan te werken. Dat er vervolgens steeds meer mensen – zoals een mentale begeleider en een extra coach – werden bijgehaald om de conflicten op te lossen, werkte alleen maar averechts. Het wekte de suggestie dat er van alles aan de hand was en daar gingen we bepaald niet beter van presteren. Alsof de druk alleen maar groter werd. Het was een wonder dat we in Londen nog de finale haalden.”
Handdoek
Heijbrock gooide tijdens het olympisch toernooi zowat de handdoek in de ring. “Tycho had altijd vrij snel last van zijn maag en we hadden de afspraak dat als we gewicht over zouden hebben, hij dan eerder zou kunnen eten om aan te kunnen sterken. Toen dat zo was en ik aangaf dat hij al kon ontbijten, werd hij woedend. Hij wilde het zelf oplossen. Dat was iets anders dan ik had verwacht. Ik snap dat dit zenuwen waren, maar mijn grens was bereikt.” Heijbrocks frustratie is zelfs zo erg dat hij in de halve finale na 250 meter bijna laat lopen. “Ik bedacht me net op tijd dat ik het niet kon maken tegenover mijn ploeggenoot Roeland. Anders had ik het gedaan, zo klaar was ik ermee.”
Plezier
Na de Olympische Spelen van Londen gaan Heijbrock en Muda’s elk hun eigen weg. De broers kiezen voor een traject in de dubbeltwee, terwijl Tim zijn heil blijft zoeken in de vier. Even vindt hij het plezier weer terug, als er in 2013 onder leiding van Rob Jonkman een ploeg wordt geformeerd met zijn neef Bjorn van den Ende en de zilveren WKtwee van Arnoud Greidanus en Joris Pijs. “Zonder al te veel voorbereiding haalden we brons in Luzern. Maar al vrij snel kwam er weer gedoe. Voor mij is het trainen in een leuke groep en lol met elkaar hebben heel belangrijk.”
Beslissing
Daarom reageert hij zo fel als de tweeling tracht in ‘zijn’ vier in te komen. “Het klopt dat ik na Londen heb gezworen dat ik nooit meer met ze ging roeien en daar ging ik niet van terugkomen nét nu we onszelf met de vier hadden geplaatst voor de Olympische Spelen en zij niet. We wilden met ons vieren ook iets moois bereiken. Ik was zeker niet de enige die dat zei, want ook Bjorn en Joris hebben met ze geroeid. Maar de beslissing kwam van de bond, niet van ons. Als zij hadden gezegd dat ik niet zulke eisen kon stellen en ik er daarom uitgegooid zou worden, had ik dat geaccepteerd.”
Het complete (vervolg)verhaal is te lezen in het Varsity Magazine, dat is verstuurd naar alle oud-leden van de zeven KNSRB-verenigingen en Euros, Vidar, Thêta en Gyas. Naar al deze verenigingen zijn ook dozen vol magazines gestuurd om te verspreiden onder de leden. Mocht u ook een exemplaar willen ontvangen, stuur dan een mail naar hoofdredacteur@varsitymagazine.nl. In de week na de Varsity zal het blad online beschikbaar komen via www.varsitymagazine.nl en www.varsity.nl/magazine. Een vrijwillige bijdrage wordt zeer gewaardeerd en is van belang om het blad te laten voortbestaan.
