Susannah Duncan: ‘Ik heb me inmiddels wel leren aanpassen’

Interview

Sinds kort roeit er bij Proteus-Eretes een Britse international. Susannah Duncan won brons in de lichtgewicht dubbeltwee bij de afgelopen wereldkampioenschappen voor roeiers onder de 23 jaar en volgt sinds dit najaar een master Sustainable Energy Technology in Delft

De eindsprint van de crowdfunding is ingezet. Inmiddels is 10.752 van de beoogde 15.000 euro binnen. Je kunt hier meedoen aan de crowdfunding. Alvast bedankt!

Hoe de 21-jarige Britse in Delft terecht gekomen is, hangt van toevalligheden aan elkaar. “Ik deed in 2016 mee aan de wereldkampioenschappen in Rotterdam en mijn ouders logeerden via Airbnb in Delft. Ik was meteen verkocht. De huizen, de bruggen en de kleine grachten, ik vond het allemaal prachtig. Toen ik een jaar later aan de Holland Beker meedeed had ik precies dezelfde ervaring in Amsterdam. Iedereen was vrolijk. Ik zag mezelf later wel in Nederland wonen.”

Exeter

Toch was het toen lang nog niet zover. De roeister, die oorspronkelijk opgroeide in het Franse Aiguebelette en daar ook leerde roeien, volgde een studie Mechanical Engineering aan de Universiteit van Exeter. Ook kwam ze steeds duidelijker in beeld bij de Britse roeibond, wat op een andere plek gaan studeren lastiger maakte. Toch kwam ze bij toeval weer in Delft terecht.

TU
“Nadat ik mijn bachelor afgerond had, zocht ik naar een vervolgopleiding in duurzame energie. Maar een geschikte plek vinden daarvoor was nog niet zo makkelijk. Als de studie geschikt was, waren er geen geschikte roeimogelijkheden. Totdat iemand me wees op de master Sustainable Energy Technology aan de TU. Het bleek te mooi om waar te zijn, al helemaal toen bleek dat ik deze tweejarige opleiding ook parttime kon doen.”

Proteus
Duncan meldde zich vrijwel meteen aan bij Proteus-Eretes. “Eerlijk gezegd kende ik Laga niet eens. Ik had Proteus op Henley gezien en dat oranje sprak me wel aan. Op social media zag ik mooie foto’s en ik heb me toen maar aangemeld zonder er ooit geweest te zijn. Alles moest ook snel, want toen ik besloot te gaan, had ik een kleine maand om alles in te leveren en te regelen.”

Whatsapp
De sfeer bevalt haar echter uitstekend. “Iedereen staat hier relaxter in het leven. En ik hou wel van de sterke clubcultuur met al die liederen en regels. Ik verbaas me er ook steeds over hoe goed alles georganiseerd is op een vereniging met bijna alleen maar vrijwilligers. Voor alles zijn spreadsheets en  Whatsapp is hier enorm. Zonder dat heb je geen leven. Voordeel is dat ik zo een stuk sneller Nederlands leer.”

Head
Ze traint afwisselend zelfstandig als in een groep. “Ik train met 12x per week wat meer dan hier gebruikelijk is en daarnaast heb ik net andere piekmomenten. Maar waar kan, haak ik aan. Er is een groep skiffeuses waaronder Anouk van Leeuwen die naar het FISU WK is geweest. Met haar stap ik ook af en toe in de dubbeltwee. En we hebben het plan om in een dubbelvier de Head te starten.”

Heupen
Verschillen ziet ze ook. “Hier traint men minder vaak en ook wat minder op hoog tempo. Mijn techniek is ook al wat veranderd. In Engeland ligt de nadruk met coaching erg op houdingen, hier meer op hoe de boot verplaats wordt hoe je moet doorzetten vanuit de heupen. Maar ik ben inmiddels wel gewend me aan te passen. Oorspronkelijk had ik natuurlijk een Franse coach en daar moest alles weer totaal anders.”

Disneyland
Haar eerste Nederlandse wedstrijden heeft ze ook al achter de rug. Vooral de NK Indoorroeien maakte indruk. “In Groot-Brittannië was ik een paar ergometers naast elkaar gewend. Hier was het een totaal ander ervaring met lichten en muziek. Het scherm kon je zelf niet zien maar ondertussen stond het publiek vlak voor je neus. Ik heb me door alle Proteus-fans toch wat laten verleiden te hard te vertrekken. Het voelde als een soort ‘ergo Disneyland’.”

WK
De ambitie van Duncan is om dit jaar wederom uit te komen op een wereldkampioenschap of wereldbeker. “Ook mijn partner is nog jong, dus weer WKU23 zou een logische keuze zijn. Maar gezien mijn huidige situatie zou skiffen ook handig kunnen zijn. Tot nu toe kan ik het prima combineren, mede ook vanwege het lage aantal contacturen op de universiteit. Ik krijg vooralsnog alle medewerking, ik kan dus eventueel halverwege het seizoen ook weer fulltime in Engeland trainen.”