Over de Nobelprijs lees ik elk jaar als hij in december worden uitgereikt. Triton had in een ver verleden liefst drie wetenschappelijke winnaars. Tegenwoordig kom ik als het om de Nobelprijs gaat geen roeiers en roeisters tegen, al kan ik mij vergissen.
Wel heb ik in mijn roeivriendenkring een aantal professoren en dan hoor je gelukkig ook wel eens wat. En zo vernam ik net van een bijzondere combinatie. De Amerikaanse roeister Susan Francia won tweemaal goud als roeister in de Amerikaanse acht op de olympische spelen van 2008 en 2012 en ze behaalde in totaal vijf wereldtitels. Een hoge score, mag je wel zeggen.
Haar moeder Katalin Kariko kwam vaak naar het roeien kijken, maar heeft nu zelf recht op veel aandacht. Ze heeft de Nobelprijs gewonnen in de medische wetenschap voor haar onderzoek naar medicijnen tegen corona. Daar ging een lange wetenschappelijke carrière aan vooraf.
Inmiddels is Susan met roeien gestopt. Bij moeder en dochter valt op dat ze beiden in Hongarije zijn geboren, deels daar hebben geleefd, maar dus ook grotendeels in de Verenigde Staten. Roeister Francia is nu als coach actief binnen het Amerikaanse roeien. En ze heeft twee kinderen, die ook aandacht vragen. Herhaling van de olympische titel en van de Nobelprijs zal lastig zijn, maar het is nu iets voor moeder en dochter om trots op te zijn.