Marieke Keijser stapt niet over naar de nationale lichte equipe. Twee gesprekken daarover tussen bondscoach vrouwen Josy Verdonkschot en de regerend wereldkampioene bleken vergeefs.
Amsterdam – De betrokkenen kwamen kort na het WK samen om te kijken wat er mogelijk was om Keijser in te passen. Verdonkschot en technisch directeur Hessel Evertse boden haar daarbij een plek in de selectie en een A-status aan. Voorwaarde was wel dat de roeister naar Amsterdam zou verhuizen en van school zou veranderen. Dat zou de jonge skiffeuse niet zien zitten. Keijser en haar coach Thomas Notermans maakten vervolgens een eigen plan.
Het veranderen van school en stad was volgens Notermans voor Keijser nog niet eens het grootste probleem om niet toe te treden tot de equipe. Het ontbreekt in het kamp Keijser aan vertrouwen in Verdonkschot en de roeibond. “Het is heel simpel, er wordt gewoon niet hard gevaren. Op deze manier wordt er sowieso geen medaille gehaald op de Olympische Spelen.” De coach van De Maas wijst daarbij op de magere prestaties.
Griekenland
Zo werd het talent Ilse Paulis vorig jaar nog met overmacht wereldkampioen onder 23 jaar in de skiff. De Griekse die in Varese achter haar het zilver bemachtigde, roeide dit senioren WK met de juniore Sofia Asoumanaki naar het zilver in de zware vrouwen dubbeltwee. Asoumanaki was in Rio de Janeiro nog duidelijk de mindere van Keijser. Paulis en Maaike Head finishten in Aiguebelette op een 14e plaats in het lichte veld.
Loting
Het is een tegenvallend resultaat voor drie jaar lang flink investeren in een relatief grote groep. Notermans: “En dan wordt als excuus voor die 14e plaats de loting genoemd. Daar word je in mijn ogen geen A-finale-ploeg mee.”
Rotterdam
Een ander belangrijk aspect is het feit dat de nog jonge Keijser zich in Rotterdam op haar best voelt. “Ze roeit hier hard en heeft ideale trainingsomstandigheden. Het is maar de vraag of dat in Amsterdam net zo is” aldus Notermans.
Tegengewerking
Ook speelt mee dat de betrokken Rotterdammers zich voelen tegengewerkt, terwijl ze bij de Holland Beker had aangetoond op gewicht goed te kunnen presteren. Notermans: “Afgelopen seizoen wilden we graag in Luzern starten en anders later bij de WK. Terwijl ze hard genoeg ging, bleek dat op de een of andere manier niet mogelijk. Toch gek voor iemand die later wereldkampioen wordt. Ik vraag me steeds af waarom er zo moeilijk wordt gedaan.”
Plan
Notermans heeft met zijn roeister daarom zelf een plan opgesteld en wil in Rotterdam een eigen project beginnen waartoe alle lichtgewicht toproeisters van Nederland zijn uitgenodigd. “We willen op zoek gaan naar de beste dubbeltwee en daarmee een volledig programma draaien” aldus de coach. Keijser zou daarin degene zijn die bepalend is.
Wereldbeker
In oktober zou hij het liefst zo veel mogelijk combinaties testen om vervolgens bij de eerste Wereldbekerwedstrijd te zien wat voor niveau de ploeg heeft. Inmiddels zijn er al enkele trainingssessies geweest, al is nog onduidelijk in hoeverre de andere lichte roeisters uiteindelijk definitief open staan voor het plan buiten de roeibond om.
Financiering
Notermans gaat op zoek naar financiering. “We willen een volledig olympisch programma kunnen bieden.” De Rotterdammer wijst op het feit dat dit bij de bond absoluut geen vanzelfsprekendheid is. “Voor zover ik heb kunnen nagaan, betekent de prestatie van afgelopen WK dat er geen geld is voor trainingskampen, doldrukmeting of een topcoach.”
Samenwerking
Notermans wil als het kan wel samenwerken met de roeibond. “We zouden bijvoorbeeld mee kunnen doen aan gezamenlijke trainingen en nauw contact kunnen houden met een van de bondscoaches, die ook zou kunnen helpen bij de uiteindelijke selectie. Dat hebben we ook in het plan gezet.”
Verantwoordelijkheid
Verdonkschot wil niet inhoudelijk ingaan op de kwestie en verwijst naar technisch directeur Hessel Evertse. “Hij is verantwoordelijk voor dit soort zaken. Het enige dat ik erover kwijt wil is dat ik haar heb gevraagd toe te treden tot de equipe en daar vooralsnog geen antwoord op heb gekregen. Ik heb verder kennis heb genomen van hun plan”, zegt Verdonkschot.
Trainingskampen
Ook Evertse benadrukt eerst af te willen wachten op een reactie van Keijser. Desgevraagd laat hij weten dat ook de lichte vrouwen komend seizoen vermoedelijk een goed programma kunnen draaien. “De boten die zich voor de Spelen hebben geplaatst hebben uiteraard prioriteit en zullen een ideale voorbereiding krijgen. Maar dat betekent niet dat er niets is voor de andere ploegen. We zijn nog in gesprek met NOC*NSF maar de kans is groot dat ook de lichte vrouwen komend jaar gewoon op trainingskamp kunnen. Goede coaching zullen ze sowieso krijgen.”
Ingrediënten
De technisch directeur benadrukt vooral de kansen van het project. “Met een dubbelvier die eerder wereldkampioen werd, een voormalig wereldkampioene onder 23 en wereldkampioene junioren hebben we alle ingrediënten in huis om een goed programma te draaien. Zeker met een coach die in deze discipline al goud heeft gehaald.”
Tokyo-project
Dat het daarom des te opvallender is dat er dit WK niet werd gepresteerd, weerspreekt hij. “Dat vind ik tekort door te bocht. We hebben in 2013 al gezegd dat met het oog op de toekomst dit een Tokyo-project (redactie: voor de Olympische Spelen van 2020) zou zijn. Op veel evenementen hebben ze het hartstikke goed gedaan. Dat het nu de verkeerde kant opvalt, betekent niet dat we nu de handdoek in de ring moeten gooien.”
Holland op zijn smalst. Niet alleen lijkt de binnen de roeiwereld nog immer smeulende vete tussen Amsterdam en Rotterdam weer op te flakkeren, maar ook lijkt de KNRB in de figuur van Verdonkschot niet voor de prestatie, maar voor het ‘format’ te hebben gekozen. Overigens is het natuurlijk volstrekt van de gekke om iemand van deze leeftijd die goed in haar vel zit te laten wijzigen van coach en school en af te snijden van haar vrienden.
Een smeulende vete tussen Amsterdam en Rotterdam? Die is er niet, behalve 1x dag per jaar op het 020-Rijnkanaal.. ; )
Waar dit om gaat is een steeds grotere kloof tussen amateurisme en professionaliteit; 20 jaar geleden liep er buiten de bosbaan 1,5 betaalde coach rond. Inmiddels heeft nagenoeg elke roeivereniging een of meer betaalde krachten in dienst. Of werken de clubs samen in talentcentra. Hier is veelal serieus geld mee gemoeid, en daarmee ‘bemoeien’ zich lokaal ook flink wat mensen die in andere setting reeds bewezen hebben met geld, organisaties en hun doelstellingen (lees: bedrijfsleven, succesvolle ondernemers). Die zien geld als middel om te presteren ipv een subsidie om te overleven en je positie te behouden.
De meeste atleten in het ANRT zijn de afgelopen jaren beland in een cultuur, waarin gefunctioneerd moet worden in een organisatie die van subsidies aan elkaar hangt en tegelijk behoud van a-status leidt tot gehoorzaamheid aan de baas. Een soort mix van een streekziekenhuis en het uwv. Niet bepaald high performing. Terwijl dus elders in het land voldoende geld, flinke organisatiekracht en vooral hele goede coaches en een achterban van zeer nauw betrokken topprofessionals en ondernemers met veel enthousiasme en kwaliteit met roeien bezig zijn. En op zich is dit niet nieuw: Jonkman met de Twente Vier is hier de pionier in geweest.
Als de manier waarop ‘de KNRB’ zich in deze heeft opgesteld (ik ken een paar insides..) richting jong toptalent representatief is voor haar handelen, dan is er goed nieuws: er is qua organisatie en menselijke kwaliteit nog volop ruimte voor verbetering en veel en mooiere medailles…
De kop ‘muiterij’ klopt niet; Dit gaat om het einde van de roeibond als centrale macht in het Nederlandse roeilandschap. Ik voorspel twee scenario’s:
1. er sneuvelen nog voor Rio een paar koppen, en men gaat op zoek naar vervanging van het huidige model van de organisatie (centrale ‘macht’, subidiegedreven) van toproeien (usual suspects in de coaching, atleten met uitkeringen) en talentontwikkeling (totaal onnodig om dat uberhaupt te organiseren). want als dat niet gebeurt:
2. binnen twee jaar is de eerste commerciële roeiploeg een feit
Is die commerciële roeiploeg er niet al, in de vorm van project 2020?
dat weet ik niet precies; het positioneert zich eerder als een traject. En het wordt gesponsord door de VU, dus met belastinggeld… Maar: het is een klasse initiatief, en het benadert roeien en de organisatie ervan anders en geloofwaardig!
Ik krijg steeds meer de indruk dat het hier gaat om de angst van coaches om niets meer te kunnen zeggen over “hun” roeiers.
Ik mis de coach die kijkt wat het beste is voor zijn of haar pupil, wat zou kunnen leiden tot een minder grote rol.
Hoe is het afgelopen want ik zit gekluisterd aan nlroei??
Wat betreft de situatie van Marieke Keijser klinkt het in elk geval alsof er juist wordt gekeken naar wat het beste voor haar is. Ze legt een plek in de selectie (groep) en een A-status naast zich neer juist omdat ze van mening is dat ze elders (dat het Rotterdam is is leuk voor de gossip maar verder irrelevant) beter kan presteren.
Leuk dat jij het zo leest, laten we daar dan maar vanuit gaan. Ik heb misschien teveel coaches gezien die zichzelf belangrijker maakte dan de roeier/roeister en kan niet ontkennen dat ik zelf als coach daar ook last van heb gehad.
Hoe dan ook mis ik hier (en dat mis ik al 15 jaar) de regie van de KNRB. We gaan haar volgen en het project!
Is die commerciële roeiploeg er niet al in de vorm van project 2020?