Martine Veldhuis legt hoofd niet op hakblok: “Het is gelukt een finale te varen waar ik trots op ben”

Interview

Aan het begin van het toernooi won ze nog haar voorwedstrijd, vandaag strandde ze op de vierde plaats. Het toernooi zit er voor Martine Veldhuis op. “Met een houten medaille, zo noemen ze dat toch?”, zegt ze vanuit Belgrado tegen NLroei. Via een aaneenschakeling van wisselende weersomstandigheden, lotingen en herindelingen kwam ze uitgerekend in de A-finale aan lagerwal op een buitenboei terecht. Dan ben je met de heersende wind van dat moment eigenlijk bij voorbaat zo goed als kansloos voor de overwinning. “Maar zo wilde ik de wedstrijd niet ingaan, het was mijn voornemen om een race te varen waar ik trots op kon zijn. En dat is gelukt”, zegt ze tamelijk opgewekt.

Doe hier mee aan de crowdfunding en zorg ervoor dat NLroei niet achter een betaalmuur verdwijnt

Ze had een bliksemstart, zette hard door, nam de leiding en hield de snelheid er zo goed mogelijk in. Zo nu en dan haperde de halen, voor het oog van de camera (zie filmpje) waren de golven goed te zien, en was de wind bijna voelbaar. “Je hoopt op zo’n moment dat je minder mishalen maakt dan je tegenstanders.”

Beschutting
Maar ze kon vanuit haar ooghoeken zien dat de best geplaatsten er vandoor gingen. Op het allerlaatste stuk, waar de latere medaillewinnaars optimaal profiteerden van de beschutting van de wal, namen ze afstand van Veldhuis. “Ik heb met mijn hoofd en hart geroeid, alles gegeven wat ik had. Meer dan dit zat er niet in”, weet de lichtgewicht.

Balen dat het zo gelopen is als het liep, doet ze echt wel. Maar gefrustreerd kun je haar niet noemen. “Ik ben trots op de wijze waarop ik mijn finale heb gevaren.” Binnen de bondsequipe is zij de enige in een boot die zeker niet naar Parijs gaat. De lichtgewichtskiffvelden hebben voor de toernooi-organisatie duidelijk een lagere prioriteit.

Kwalificatietoernooi
Want als het dreigde te gaan waaien, werden de niet-olympische bootklassen verplaatst naar momenten waarop de weersverwachting ongunstiger was. Dit ten faveure van olympische velden. Zo zaten de niet-olympiërs vaker vol in de wind. “Ik snap die keuze. Maar komend weekeinde is het de verwachting dat het minder waait. Ik hoopte er toch een beetje op dat de A-finales  in onze velden naar morgen zouden worden verplaatst.” Maar die hoop bleek vergeefs. Federatie World Rowing behandelt het toernooi meer als een kwalificatietoernooi dan een wereldkampioenschap.

Veldhuis zal het ermee moeten doen. “Ik heb een pittig seizoen achter de rug, met hoogtepunten en een dieptepunt, dat was het moment waarop ik werd bedankt voor de zware scullgroep. Zoals gezegd, ik ben er trots op dat ik vandaag eruit heb gehaald wat erin zat. Nu ga ik twee dagen heel hard brullen om mijn teamgenoten aan te moedigen. En daarna wil ik weg. Lekker op vakantie.”

Support NLroei hier
 en win dit schilderij!