Ze ging voor goud, het werd zilver, maar diep teleurgesteld is ze niet. Want Marieke Keijser heeft gedaan wat ze kon.
Eigenlijk was het behalen van een Wkmedaille vooraf haar doel. “Maar in een finale gaat er bij haar een soort knop om. Dan ga ik ervoor”, zegt ze. Na duizend meter roeien met het gaspedaal diep ingetrapt, had ze een voorsprong op de rest van het veld. Toen besloot ze echt voor goud te gaan, maar de Zuid-Afrikaanse Mccann haalde haar met veel moeite op het laatst bij.
Support NLroei, klik hier en doneer!
Energie
De Rotterdamse brak echter niet, stoomde door en pakte overtuigend het zilver. Balen is een groot woord, maar Keijser had graag het goud gewild. “Toch ben ik blij met zilver. Ik heb er alles aan gedaan. Zeker als ik me bedenk hoe ik er zes weken geleden voorstond.” Ze werd toen net wereldkampioen tot 23 jaar, maar dat kampioenschap heeft haar veel energie gekost.
Moe
Keijser heeft er zelfs even over gedacht dit WK te laten schieten. “Mijn lichaam was moe. Heel moe. Ik heb veel rust genomen. Toen ging het wel weer.” Met haar krachten heeft ze bij dit toernooi niet gesmeten. Zo bemoeide ze zich eergisteren niet met strijd om de winst in halve finale. Dat liet ze aan de Zuid-Afrikaanse en de Zwitserse over. “Het leek mij verstandiger zuinig naar de finale te gaan. Dat pakte goed uit. En het is mooi dat het nu is afgelopen. Het was een lang seizoen.”
De finale van de lichte vrouwenskiff is hier te zien.
