Met de controle over een riem glipte ook het goud uit de handen van Marieke Keijser. Voor de NOSmicrofoon van Ragnar Niemeijer deelden Keijser en Ilse Paulis hun eerste gedachten. Keijser had vlak voor de finish een paar mishalen of halve snoeken waardoor het koppel een krappe, maar voldoende grote voorsprong moesten prijsgeven. “Ik had Ilse graag een nieuwe titel gegeven. Ik dacht dat we het hadden. We hebben de allerbeste race gevaren. Ik heb het laten liggen in de laatste honderd meter”, sprak een geëmotioneerde Keijser. Paulis: “Het doet me pijn dat Marieke zich schuldig voelt. Je hebt veel scenario’s in je hoofd, daar ben je op voorbereid, maar hierdoor ben ik uit het lood geslagen.”
De strijd was zinderend. Vier/vijf/zes boten bleven heel lang op een bootlengte van elkaar. Richting de finish lukte het de Hollandse lichtgewichten om maximaal een halve bootlengte voordeel te nemen. Circa 50 meter voor de meet keek Keijser uit de boot – zoals zij dat vaker doet – en maakte twee onzuivere halen. Het taftje voorsprong dat er was, smolt als sneeuw voor de zon.
De Italiaanse en de Franse boot scheerden voorbij die van oranje. In een oogwenk werd het goud voor de Nederlandse neuzen weggekaapt. Met 1/100e van een seconde voorsprong kon de onttroonde olympisch kampioen Paulis met Keijser het brons ternauwernood veilig stellen. Hun beide coaches – Josy Verdonkschot en Isabelle Jacobs – waren vanwege positieve coronatests eerder afgevoerd naar het quarantainehotel. Hun coachtaak is op de finaledag waargenomen door Marit van Eupen en Titus Weijschedé.
