Over een toernooi lang achterliggen, behalve op de laatste meter van de finale

Interview

“Eén procent was het volgens onze coach. Zoveel moest het harder ten opzichte van de voorronden”, zeiden Lotta van Westreenen en Phaedra van der Molen na afloop van hun finale. Dat was makkelijk gezegd, maar Hans Lycklama kan als geen ander een toernooitactiek bedenken die werkt. En de winnende coach had ook in dit geval gelijk. Het leverde goud op. Dat was een verrassing van formaat. Want voor het eerst bij dit WK roeide de meisjesdubbeltwee vooraan. En het duo wachtte ermee tot het allerlaatste moment: de finish van hun finale.

“We waren voor ons doen goed gestart” vertelt Van Westreenen over de eindstrijd. “Want niet eerder hadden we voor de Italianen gelegen, en nu dus wel. Dat was positief. We konden vertrouwen op het middendeel van de wedstrijd, daar zijn Nederlandse ploegen goed in.” De oranje meisjes lagen met 500 meter te gaan op de 3e/4e plaats, maar in de eindsprint lanceerden ze zichzelf. Er werd afscheid genomen van de Griekse dubbel waarmee ze lang op een lijn hadden geroeid en tegelijkertijd werd de aanval ingezet op de Franse en de Ierse boten. Haal voor haal liepen ze in, verschalkten de Ierse meisjes al eerste en overmeesterden de Françaises zo’n beetje op de finish. Het voordeel was minder dan een taftlengte.

Steun NLroei, doe mee aan de crowdfunding, dat kan hier. Bedankt!

Wat is het?
En dit alles niet alleen tot de verrassing van de cameramensen en de commentator van World Rowing, maar ook van de bemanning zelf. “We hebben een medaille, riepen we naar elkaar. We keken naar het scorebord en dachten ‘goud? dat kan niet!’ en we schreeuwden naar de kant ‘wat is het?”, zeggen ze in koor. Goud dus, niets minder dan wereldkampioen. Uren na de wedstrijd is het nog steeds niet helemaal geland. Ondanks het terugkijken van hun eigen race.

De ploeg groeide in het toernooi. De herkansing was nodig om in de halve finale te komen, daarin werd een derde plaats behaald. Met de vijfde eindtijd werd in de finale plaatsgenomen op een buitenboei. “Het was wel fijn dat er geen druk op de wedstrijd stond om goud te ‘moeten’ halen. Eigenlijk waren we daar helemaal niet mee bezig. We waren gewoon de wedstrijd aan het roeien. Hard starten dus, en niet met de bladen in de ballen terecht komen”, lacht Van der Molen.

Succescoach
Ploegcoach Lycklama beleeft een gouden periode. In 1988 coachte hij de lichte dubbel van Laurien Vermulst en Ellen Meliesie al naar de wereldtitel. In 2019 kwam daar het juniorengoud van Lisa Bruijnincx en Fien van Westreenen bij. Dat koppel ging er dit jaar in een leeftijdscategorie hoger ook al met het goud er vandoor. Wederom was de succescoach erop dat toernooi bij.

Thomas Notermans had een gedroomd debuut als juniorenbondscoach, maar geeft alle coach-eer aan Lycklama. “Ontzettend knap wat deze dubbel heeft gepresteerd”, blikt hij tevreden terug. Hij had een jonge equipe mee en roemt bijvoorbeeld ook skiffeur Lucas Keijzer. “Heel goed wat hij liet zien. Weliswaar geen A-finale, maar hij wint wel de B. Dat is sterk in een zwaar veld”, aldus de oud-coach van Marieke Keijser.

De finales zijn hier terug te zien, de gouden finale start om 2:02.52. Alle uitslagen en dergelijke staan daar.