Vorige week overleed op 26-jarige leeftijd de Italiaanse toproeier Filippo Mondelli aan de gevolgen van botkanker. Mondelli zat in de Italiaanse mannen dubbelvier die in 2018 wereldkampioen werd en een jaar later onttroond werd door de Nederlandse ploeg. Mondelli en zijn ploeggenoten moesten toen genoegen nemen met het brons.
Begin 2020 werd na een ergometertest botkanker bij hem geconstateerd. “Hij had tijdens die test – waarbij hij niet eens ver van zijn persoonlijk record zat – zoveel pijn in zijn been dat hij het niet vertrouwde. Vier uur later zat hij in het ziekenhuis en al snel volgde de diagnose”, vertelt Laga-mannencoach Francesco Fossi, die samen met hem roeide in het nationaal team en bij de roeivereniging van de Italiaanse politie, Fiamme Gialle.
Houthakker
Volgens Fossi, die in Nederland belandde via zijn vrouw en ex-toproeister Claudia Belderbos, was Mondelli geen natuurtalent. “Hij moest hard werken om de top te halen en zeurde nooit. Met zijn vader had hij een houthakkersbedrijf waarmee hij geregeld het bos in ging om hout te hakker. Ik ben ervan overtuigd dat daar zijn mentaliteit van hard werken vandaan kwam. In het nationale team maakten we vaak grappen over zijn bril die hij ook altijd ophield in de boot. Ondanks dat we grapten dat hij leek op Clark Kent, maar zonder bril waarschijnlijk Superman werd, bleef hij die bril stoïcijns dragen.”
Operatie
Zijn eerdere concurrenten uit de Nederlandse dubbelvier reageerden verslagen op het nieuws. “We zaten toevallig net in een video-meeting met alle scullers toen iemand het nieuws binnen kreeg. Daar waren we wel even stil van. We kenden hem niet anders dan van het podium na wedstrijden, maar hebben na de diagnose hem wel een bericht gestuurd, waar hij heel enthousiast op reageerde. Via Francesco wisten we dat hij in juni vorig jaar een geslaagde operatie had gehad waarbij er titanium in zijn been was geplaatst. We waren in de veronderstelling dat het goed zou komen”, aldus boegroeier Dirk Uittenbogaard.
Martelgang
In de zomer bleken er uitzaaiingen te zijn en een maand terug stopte zijn behandeling. Uittenbogaard: “Wij wisten dat niet dus voor ons kwam zijn dood onverwacht.” In een interview met Worldrowing vorig voorjaar gaf hij na zijn geslaagde operatie nog aan erin te geloven de Olympische Spelen van Tokyo te kunnen halen. Volgens Fossi was zijn de laatste periode een martelgang. “Hij wilde absoluut niet accepteren dat hij dood ging.”
