De tien Nederlandse boten zijn nu allemaal over de olympische baan gegaan, tijd voor een ‘tussenbeschouwing’. De korte versie: oranje ligt onverminderd goed op goudkoers. Maar schrik niet, de buit is nog niet binnen. Veronique Meester zei gisteren “We kijken niet teveel naar de tijden, het weer is te veranderlijk” en dat is NLroei helemaal met haar eens. Hier een beknopte vlootschouw. Bij de boten die morgen het water op moeten, nemen we alvast de kwart of halve finales door.
Doe vandaag voor 23.59 uur hier mee aan de crowdfunding en win een exclusief DiBipakje van Roeigoed.nl!
Skiffs: dinsdag kwartfinale, donderdag halve, zaterdag eindstrijd
Karolien Florijn imponeerde in haar voorwedstrijd. Regerend olympisch kampioen Twigg heeft haar technische problematiek voorin de haal nog niet weggepoetst. Zie hier het filmpje (in slow motion) dat NLroei vorig jaar daarover maakte. Rigney (Australië) en Senkute (Litouwen) maakten een sterkere indruk dan de Nieuw-Zeelandse. De onder neutrale vlag varende Tatsiana Klimovich (vierde in Luzern) is een dark horse uit een duistere staat: Wit-Rusland. De route naar de eindstrijd is voor iedereen nog vier kilometer lang, morgen is de kwart en donderdag volgen de de halve finales.
Dinsdag treft Florijn een aantal exoten en de Duitse Föster die hard kan roeien (5e in Luzern) maar niet zo hard als de oranje skiffeuse in de banaankleurige boot. Op de Rotsee zat er ruim 10 seconden tussen die twee.
Van Dorp
De internationale roeiwereld maakt zich op voor de tweestrijd tussen Oliver Zeidler en Simon van Dorp. Op basis van de voorwedstrijden (noch de herkansingen) is de derde ‘hond’ die mee gaat doen voor het (gouden) been nog niet zichtbaar. En dat is ook wel vaker het probleem bij dergelijke ‘sluipmoordernaars’ gebleken. Op kousenvoeten betreden ze soms de eindstrijd, om daarin toe te slaan op het moment dat het ertoe doet.
Morgen heeft Van Dorp een loting die verrassend stevig is. En dat komt door de regerend olympisch kampioen in eigen persoon Stefanos Ntouskos en de Kroaat Damir Martin. Dat is de man die in 2016 op minder dan een boegbal het olympisch goud misliep, en hij won brons in Tokyo. Alle drie zullen ze willen winnen, want dat geeft een gunstige baan als er vanwege de weersomstandigheden moet worden geschoven. Verwacht mag worden dat Van Dorp de kwartfinale gaat winnen, maar moet hij daarvoor (te) diep gaan?
Dubbeltwee morgen halve finale, donderdag eindstrijd
Oogstrelend roeien Melvin Twellaar en Stef Broenink niet, hartverwarmend wel. Het is een zeldzaam offensief koppel. De voorwedstrijd leek wat gehaast, het voornemen van de mannen om het tempo nog wat verder op te schroeven is niet per se geruststellend. Zij kunnen elk uit bijzondere vaten tappen.
Hun tegenstanders van morgen (China, Kroatië, Roemenië, Spanje en Servië) zullen er stuk voor stuk van balen de NL-boot in hun halve finale te hebben. De eerste plaats lijkt daarmee immers vergeven.
In tegenstelling tot hun mannelijke dubbelcollega’s liggen Lisa Scheenaard en Martine Veldhuis niet op goudkoers. Voor de NOS-camera leek hun zelfvertrouwen door de gewonnen herkansing echter flink toegenomen. En dat komt goed uit want de halve finale is voor hun een forse hobbel, zij zullen minstens derde moeten worden om de medaille-eindstrijd te bereiken. Gelukje: de ijzersterke Roemenen doen in de andere halve mee. Pech: Nieuw-Zeeland en Frankrijk wonnen net als de Roemenen een voorwedstrijd en zitten morgen bij Nederland in het veld. De Italianen kunnen ze hebben, de strijd om plek drie zal vooral met de Tsjechen en de Ieren moeten worden gevoerd.
Mannenvierzonder morgen herkansing, donderdag eindstrijd
Op Ritsema na, gaat het om jonge mannen – Rik Rienks, Mollee en Brouwer – die het olympisch strijdperk voor het eerst betreden. Gisteren hadden ze op een buitenboei het nakijken. Morgen zullen ze 2000 meter lang steeds opnieuw moeten sprinten, totdat ze eerste of tweede liggen. Uit de woorden van slag Rienks viel te destilleren dat dit de aanpak zal worden. In de herkansing treffen ze geen erkende koekenbakkers: Italië, Roemenië, Frankrijk en Zwitserland. De NLboot is niet bij voorbaat kansloos, maar de bemanning zal haal-na-haal hun beste roeien ooit moeten etaleren.
Dubbelvieren woensdag finale
De mannen – waarvan Wieten en Metsemakers de titel verdedigen – lijken voorbestemd om het goud bij de finish op te gaan halen. Met Finn Florijn en Van Lierop aan boord staat er inmiddels een indrukwekkende lijst van verrichtingen. De moed zal de tegenstanders in het voetenbord zakken, zo is de verwachting.
Met Dullemans op de slagplaats lijkt de vrouwendubbelvier aan dynamiek te hebben gewonnen. Dat kan ook een vorm van door chauvinisme ingegeven gezichtsbedrog zijn, maar de ploeg timmerde er lustig op los. Als referentie werd in de voorwedstrijd het constant goed presterende Oekraïne op afstand gezet. Toch is NLroei wat minder zeker over het olympisch kampioenschap dan bij de mannenquadruple het geval is. Ook de Britse vrouwen zijn sterk. De Nederlanders weten dat zij in tegenstelling tot hen wél op hoogtestage zijn geweest. Dat scheelt in de rode bloedcellen, en dat is een fijne wetenschap als de benen halverwege de finale om zuurstof schreeuwen.
Tweezonder woensdag halve finale, vrijdag eindstrijd
Veronique Meester en Ymkje Clevering gaan strak, eerdere probleempjes in de startfase zijn opgelost. Zij zijn niet naar Frankrijk gegaan om kaas, hagelslag of wat dan ook van het brood te laten eten. Dit is geen naïef koppel. Het wordt weleens vergeten, maar zij zaten drie jaar geleden al ongelofelijk dicht bij goud. Wat zal het verschil zijn geweest met de winnende Australiërs bij de ‘Corona Games’ van Tokyo, nog geen 1,5 meter? Zie de foto hieronder.
Vrouwenvierzonder donderdag finale
De bemanning van deze boot heeft morgen een wachtdag en zal ongetwijfeld kijken hoe de herkansing in hun veld zal verlopen. Gisteren waren de regerend wereldkampioenen sterk in de voorwedstrijd, als er donderdag tegenwind staat, lijkt dat geen nadeel voor deze ploeg. De medailles zijn binnen bereik. Op een goede dag is goud niet uit te sluiten, vooral als de Britten een wat mindere hebben.
Holland Acht donderdag herkansing, zaterdag finale
De mannen en stuurvrouw Dieuwke Fetter gaan via de Nieuw-Zeelandse route naar de finale, dus via de herkansing. Drie jaar geleden bleek deze wat toeristische omzwerving voor de Kiwi’s de weg naar goud. Jan van der Bij gaf al aan dat zijn ploeg daarmee de gelegenheid krijgt om de puntjes op de I (en in zijn geval ook de J) te zetten. Technisch was het optreden van de Holland Acht vandaag goed, fysiek zou de ploeg nog niet de piek hebben bereikt. De vraag is wat het negental in samenspraak met coach Simon gaat doen met de mentale tik die men kreeg. Het demoraliseert maar al te vaak als aanvallen worden afgeslagen, zoals de USA-roeiers vandaag verrassend goed deden. De klap incasseren kan ook agressie losmaken, dat is nodig en gewenst in de medaillestrijd.
