Een wereldtitel, wereldbekergoud, een wereldrecord en voor het eerst samen in een boot. In Sarasota sloten pararoeiers Corné de Koning en Annika van der Meer een bewogen, riant en ongeslagen seizoen af met een gouden WKmedaille. “We gingen erheen om goud te winnen. We wilden ook niet met minder genoegen nemen”, zegt De Koning.
Vorig jaar werd De Koning vierde bij de Paralympische Spelen in Rio, toen nog met zijn vorige dubbeltweepartner Esther van der Loos. Van der Meer, die overigens nog maar anderhalf jaar roeit, nam haar plaats op de boegpositie in. “We hebben hard gewerkt om samen goed te roeien”, blikt De Koning terug op het afgelopen jaar. “De hele samenwerking, van het in de boot gaan zitten en wegroeien, tot het op elkaar reageren hebben we aangeleerd. Goed samen roeien en goed samen blijven, heeft voor beiden veel moeite gekost.”
Support NLroei! Doneer hier.
Revanche
“Langzaam maar zeker vielen de stukjes tijdens het seizoen beter op zijn plaats. Het klopte steeds beter”, vervolgt de slagman. En toen het moest, stond het koppel er. “Onze eerste internationale wedstrijd wonnen we met zeven seconden. Dat is daarna alleen maar meer geworden.” In Poznan noteerde het duo een wereldrecord. “Als ik terugkijk op dit seizoen hebben we de medaillewinnaars van Rio elke wedstrijd verslagen”, zegt De Koning trots. “Dat voelt als een revanche.”
Motor
Voordat Van der Meer de dubbeltwee bemande heeft zij de internationale roeiwateren al wel mogen trotseren in een ander nummer. “Ze heeft een jaar geskifft en heeft zich daar al mogen meten met de wereldtop”, aldus De Koning, die de ideale partner in haar vond. “Annika is enorm krachtig en heeft veel power. Dat heb ik ook. Ik heb een goed ontwikkeld bovenlichaam en mijn spieren zijn sterk. De motor die we samen vormen is goed, de combinatie met kracht is heel goed.”
Rolstoelhockey
Zelf is De Koning ook nog niet zo lang actief in de roeisport: “Ik zat in de nationale selectie bij rolstoelhockey. Met een teambuildingsactiviteit zijn we bij Willem III gaan ergometeren. Ik trok de aandacht door wat ik ongetraind kon.” Daar is hij verstokt geraakt aan het roeien. Mede dankzij coachcoryfee Jan Klerks werd de weg naar de top met zevenmijlslaarzen ingezet.
Baanlengte
De baanlengte voor pararoeiers was in Rio nog duizend meter, nu roeien ook de pararoeiers net als alle andere tweeduizend meter. De Koning vindt dat fijn: “Het was wennen. Maar over een kilometer heb je weinig ruimte om het plan aan te passen. Als het startsignaal gaat, moet je er meteen bij liggen anders is de kans op een goede uitslag bekeken. Ook ben ik conditioneel heel goed, dus heb ik een langere adem.” Aangezien er geen aangepaste lengte is, wordt het volgens de roeier makkelijker om paravelden uit te schrijven bij toernooien. “Dat is goed voor de sportontwikkeling.”
Concurrentie
Het doel van de dubbeltwee is hoge ogen gooien in Tokio. “Het succes maakt hongerig”, bemerkt De Koning. “We hebben dit seizoen een basis gelegd om verder te bouwen.” Veel concurrentie is er nu niet. De Koning: “Dat missen we wel, het zou ons extra scherp houden. Er is altijd een enorm gat met ons. We kunnen niet echt een leuk spargroepje maken. Dat is jammer, maar ons hele programma wordt op de Bosbaan uitgevoerd en dat is ook al erg motiverend.”
