De laatste finaledag van de wereldkampioenschappen voor roeiers onder de 23 jaar eindigde gisteren in een lichte anti-climax. De dag begon nog zo goed toen de mannen van de dubbelvier na een uiterst gedurfde race het zilver pakten. Helaas kwamen daarna de lichte mannendubbeltwee en vrouwen- en mannenacht veel tekort voor eremetaal. Vooral bij de eerste twee boten werd op basis van de eerdere races op een medaille gehoopt.
Het neemt niet weg dat de race van de dubbelvier ook voor de neutrale roeiliefhebber het terugkijken waard is. Lucas Keijzer, Jelle Bakker, Erik Talens en Wietse Morreau roeiden een extreem gedurfde tweede 500 meter waarna ze halverwege zelfs met bijna een lengte voorsprong het 1000meterpunt doorkwamen. Een sensatie leek in de maak, maar op pure kwaliteit kwamen de Duitsers met 500 meter te gaan langszij. Favoriet Australië verkeek zich daarentegen op de snelheid van de Nederlanders en kwam in de eindsprint net tekort om het zilver te pakken.
Teambelang
Het is een mooi resultaat voor de dubbelvier met roeiers die vrijwel allen in een bondsprogramma zitten. Morreau is zelfs onderdeel van de nationale equipe (waar dit jaar uiteindelijk geen plek voor hem was) en Keijzer en Bakker maken deel uit van het zogeheten TalentenTeam van bondscoach Diederik de Boorder. De ploeg is een voorbeeld van hoe teamdenken soms een beter resultaat oplevert dan kiezen voor eigen succes. Morreau had ook mogen deelnemen in de skiff, maar het is maar de vraag of dat dan vervolgens een medaille had opgeleverd.
Held
Morreau was sowieso de held van de dag. Want vlak na de finish kreeg hij te horen dat hij vanwege een ziektegeval moest invallen in de acht die 45 minuten later al moest starten. De roeier van Nereus kon zodoende zijn huldigingsceremonie niet meemaken. Hij nam nota bene plaats op de 6-positie waar zijn jongere broer Tomba de acht voorsloeg. Helaas konden de broers niet voor nog een sensatie zorgen, want het Nederlandse octet moest in het middenstuk net teveel prijs geven op de beste boten. De vijfde plek viel hen ten deel.
Lichtgewichten
Dat gold ook voor Hidde Lycklama en David van Velden. Vooraf was net als bij de dubbelvier een spannende race voorspeld. Het lichtgewicht duo kwam nog wel goed uit de start, maar moest de beste ploegen in de tweede 500 meter laten gaan. Een flinke teleurstelling voor de roeiers van Princeton, want vorig jaar lukte het tijdens dit toernooi ook al net niet om op het podium te komen.
Vrouwenacht
Ten slotte eindigde ook de vrouwenacht op de vijfde stek en dat stond in schril contrast met de winst in de herkansing van twee dagen eerder. De zilveren Duitse acht die ze toen nog voor bleven, bleek nu ineens een kleine acht seconden sneller. De schuine wind op de baan zorgde net als bij de lichte dubbeltwee waarschijnlijk voor wat nadeel, maar kon het grote verschil niet volledig verklaren. Vooral in de tweede 500 meter werd veel terrein verloren.
