Met dit stukje wil ik nader verklaren waarom ik een bepaalde passage heb opgenomen in een artikel over Bjorn van den Ende. Een aantal mensen is daar boos over, de roeibond vroeg mij of die passage kon worden geschrapt. Ik heb dat inmiddels gedaan, en zal hier ook ingaan op de vraag van de KNRB naar mijn beweegredenen om de gewraakte zinsnede op te nemen. Overigens heb ik niet de illusie dat ik de boosheid bij iedereen kan wegnemen.
Waar gaat het over?
Zaterdag jl. werd NLroei geattendeerd op een interview van Trouw.nl met Bjorn van den Ende. Hij doet daarin zijn verhaal over zijn worsteling met boulimia. Ik was (en ben) ervan onder de indruk en realiseerde mij direct – ook als journalist – hoeveel moed ervoor nodig was om dit in de media te vertellen. Het komt vaker voor dat NLroei – met bronvermelding -citeert uit een artikel dat bijvoorbeeld in een krant is verschenen. In dit geval is het artikel van een eigen inleiding, en enkele tussenzinnen voorzien. Daarover heb ik geen klachten gehoord. Die kreeg ik wel over de laatste zin. Dit was het laatste citaat dat ik van Trouw had geknipt en geplakt: “Door mijn verhaal te delen, hoop ik het onderwerp uit de taboesfeer te trekken en anderen te behoeden voor wat ik mezelf heb aangedaan. Ik wil het bespreekbaar maken, juist ook onder mannen, en zo een ambassadeursrol vervullen”. Daaraan had ik ‘aldus de voormalige suikerwaterpromotor in Trouw’ toegevoegd. Daarover ontstond boosheid, met name op Facebook.
Waarom heb ik dat zo opgeschreven?
Ik wilde duiden dat waar het over de ambassadeursrol gaat, hij inmiddels geen onderdeel meer is van de marketing/sponsorcampagne van Red Bull. Het ging mij om niets meer. En ook niets minder. Ik realiseerde me wel dat het mogelijk niet leuk gevonden zou kunnen worden dat aan te stippen.
Waarom was het zo relevant dat toe te voegen?
Energydranken kunnen negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid, niet per se voor topsporters, maar wel voor bijvoorbeeld kinderen. De marketingafdelingen van de producenten zetten graag topsporters als rolmodel in om hun ‘sportdrankjes’ te promoten. Het is een miljardenindustrie. Recent pleitte kinderarts en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde Károly Illy nogmaals voor een verbod op de verkoop van dergelijke drankjes aan kinderen. Het is zo klaar als een klontje dat veel suiker kan leiden tot overgewicht. Er is geen direct 1-op-1-verband met boulimia, maar dat wil niet zeggen dat obesitas en de daarmee gepaard gaande afvalpogingen het ontstaan van een eetstoornis niet in de hand kunnen werken. Belangrijker is mijns inziens echter dat de als sportdrank cq. energydrank gepromoot suikerwater schadelijk kan zijn voor de volksgezondheid, net zoals eetstoornissen (vanzelfsprekend) dat ook zijn.
Heb ik zijn verhaal onderuit willen halen, hem willen blamen, wegzetten, en/of als hypocriet willen positioneren?
Nee. Uiteraard niet. En dat is ook niet gebeurd, maar kan wel zo worden ervaren, helaas. Ik heb er spijt van dat ik mijn woorden niet anders heb gekozen. Suiker is weliswaar het voedende bestandsdeel van Red Bull, maar ik had het minder kort-door-de-bocht moeten formuleren, en niet het woord suikerwater moeten gebruiken. Dat deed ik overigens omdat ik energydrink een misleidende (marketing)term vind. Maar een semantische discussie voegt nu niet zo heel veel toe.
De drie misplaatste NLroei-woorden kunnen het authentieke verhaal van Bjorn van den Ende helemaal niet onderuithalen, dat bleek dinsdagavond bij deze TVuitzending. Daarvoor was de wijze waarop hij zijn verhaal voor de camera’s van Op1 deed veel te sterk. Petje af daarvoor.
