Het werd gebracht als een grote innovatie en dat was het eigenlijk ook: de Heineken Roeivierkamp. Een van de schaatsvierkamp afgeleid evenement. Nereus had het bij de eerste keer (in 1973) gelijk goed geregeld, de sportieve strijd was mooi en een traditie was geboren. Sponsor Heineken en de roeisport hadden de intentie er het grote publiek ermee te bereiken, dat is er in al die jaren nog niet echt van gekomen. Maar dat maakt het niet minder monumentaal.
Dit weekeinde start het roeiseizoen met de voor de 50e keer georganiseerde vierkamp. En het belooft een pracht editie te worden. Het hele toernooi balanceert voortdurende tussen een georganiseerde chaos en spectaculaire sport. Sprinten, inhalen, stayeren, bruggaten, wind mee, wind tegen, sleutelafstand, dukdalven, verlengde sprint, piketten: de vierkamp heeft het allemaal. Het is ook wachten, vaak kleumen, bootje erin, bootje eruit, en ook meerdere malen: ‘waar staan de schoenen?’. Nog meer wachten, tot op het bot verkleumd, maar toch kunnen sprinten in 40+. Eigenlijk is de rest van het roeiseizoen saai. Soms zelfs oersaai.
En ook is het elders nogal eens minder gezellig. Als je het geschetter van de raaskallende reporters voor lief neemt, is het nabij de Berlagebrug ook een prettige plek om vrienden en (on)bekenden te treffen. Wat was het leuk geweest om aanstaand weekeinde met Robert Elfrink van de brouwerij een biertje te drinken. Het zal niet meer gaan. De PR-man en woordvoerder van de brouwerij en de familie Heineken (ook tijdens de ontvoering van Freddy) is in 2020 overleden. Het Holland Heineken Huis kwam door hem van de grond, het podium daarvan is niet voor veel Nederlandse sporters bereikbaar. Komende weekeinde hebben alle startende roeiers mede dankzij Elfrink een platform om op te acteren.
