Kees Huizinga roeide eind jaren ’90 in de Oude Vier van Argo, maar zit nu in de penarie als boer in Oekraïne. In het door Rusland aangevallen land kan de ex-voorzitter van Oud-Argo naar eigen zeggen zijn bedrijf niet in de steek laten. Zijn vrouw en twee kinderen zijn een paar dagen geleden wel gevlucht en zijn inmiddels aangekomen in buurland Roemenië.
Dit vertelde Huizinga aan de Groningse omroep RTV Noord dat om de paar dagen een update plaatst over de van oorsprong Groningse boer. Het bedrijf van de voormalige roeier ligt tussen de hoofdstad Kiev en de zuidelijke kustplaats Odessa. De afstand naar de grens met Rusland bedraagt zo’n 600 kilometer. Met onder meer 2000 koeien en een grondoppervlakte dat gelijk staat aan ongeveer een derde van de Noordoostpolder heeft hij een naar Nederlandse maatstaven een enorm bedrijf.
Werknemers
De ondernemer verbouwt ook nog eens tarwe, gerst en suikerbieten en heeft 400 mensen in dienst. Dat brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee. “Ik heb ze vandaag op verschillende locaties opgezocht en met hen gesproken. Persoonlijke veiligheid staat voorop. Maar ze zijn er rustig onder. Ze hebben extra loon overgemaakt gekregen, zodat ze een tijd vooruit kunnen. Ik zou trouwens ook helemaal niet weg kunnen als ik zou willen. Over anderhalve maand gaan we zaaien.”
Leger
Een aantal medewerkers is opgeroepen door het Oekraïense leger om te vechten. Om wie het precies gaat is nog niet duidelijk. “Dat moet ik allemaal nog uitzoeken. Ze hoeven niet allemaal naar het front, maar worden ook als bewakers van strategische objecten ingezet. Het is allemaal een chaos. Het belangrijkste is dat het melken van de koeien en het voeren van de varkens blijft doorgaan. En dat zullen we met minder mensen moeten doen dan normaal.”
Grens
Voor de zekerheid heeft hij zijn vrouw en kinderen laten vertrekken. Eerst probeerden ze het via Kiev met het vliegtuig maar daar aangekomen bleken alle vluchten te zijn geannuleerd. Vervolgens zijn ze met een auto met extra benzine via binnenwegen en achterafweggetjes naar Roemenië gereden. “Vrienden van ons nemen ze mee naar hun huis. “De auto hebben ze in Oekraïne laten staan, want er stond een rij van meer dan tien kilometer. Ze hebben bij de grens geslapen en zijn toen met hun bagage dat hele eind gaan lopen. Als je met de auto in de rij gaat staan dan was je wel drie, vier, vijf dagen bezig.’
Munitiedepot
Hoewel zijn boerderij absoluut nog niet in de vuurlinie ligt, kreeg hij wel al het een en ander mee. “Ik was ‘s ochtends om vijf uur al buiten en toen hoorde ik een vliegtuig. Ik dacht dat het een straaljager was, maar waarschijnlijk is dat een soort van kruisraket geweest die langs vloog. Die is op een munitiedepot zo’n dertig kilometer verderop terechtgekomen. Ik heb de knal zelf niet gehoord, maar wel sloeg de deur tegen het kozijn aan. Dat is waarschijnlijk die inslag geweest. En daarna waren alle vogeltjes stil: het was dood- en doodstil op straat. Dat is echt onwerkelijk. Echt surreëel.”
Hulp
Al te bang is hij vooralsnog niet. “We kunnen gewoon rondrijden en er is niks aan de hand hier in de omgeving. Wij proberen de boel hier te stabiliseren zodat de mensen verder kunnen leven. We hebben hier appartementjes voor bezoek van medewerkers. Die zijn we nu aan het klaarmaken voor eventuele vluchtelingen. Er waren ook Oekraïense vrienden van ons onderweg naar Duitsland. Ze stonden voor de slagboom bij Moldavië en toen kregen alle mannen te horen dat ze terug moesten. Die zijn 24 uur onderweg geweest en heb ik hier opgevangen. Ik heb ze wat diesel gegeven en ze hebben hier nog een paar uur geslapen, ze zijn net terug naar huis. Zo kun je een beetje helpen.”
