De toegewijde roeiliefhebber kijkt met plezier naar een tweekilometerwedstrijd. Het zal wennen worden als het coastalroeien op een gegeven moment olympisch is. Er was dit weekeinde een voorproefje in de vorm van de World Rowing Beach Sprints en dat leverde uren aan YouTubebeelden op. Direct toegeven: er zit een aantal spannende races bij.
Hoe werkt het? Eén tegen één. Stukje rennen over het strand naar de (dit keer wat flutterige) branding. Instappen in de boot als een hulpbehoevende waarvoor het vaartuig recht wordt gehouden (want twee helpers), ongeveer anderhalve minuut roeien, inclusief een keer rondmaken, uitstappen (waarbij de boot wordt aangepakt) en dan weer een stukje rennen op mul zand, met als finish een fraaie duik naar rode knop om de tijd te stoppen.
Is het leuk? Jawel. Kan het beter? Meer slalommen, korter roeien (het peddelen is in deze vorm een wat langdradig intermezzo), en geen instaphelpers maar zelf de boot van het strand het water in schuiven? Oordeel zelf alsjeblieft, zie dit filmpje Een mooi voorbeeld is de vrouwenskiff, de B-finale (3:05.23) is niet zo spannend, de A-finale (3:12.25) juist wel: de strijd tussen een Canadese en een Française is boeiend.
