De sporttoernooien van Tokyo hadden in 2020 moeten beginnen, maar pas in september 2021 werd om de laatste medailles gestreden. Bij de Paralympische Spelen stond gelukkig ook roeien op het programma en Nederland is terecht blij met het zilver van Annika van der Meer en Corné de Koning.
De parasporten zijn bijzonder, het is misschien niet het beste wat je ooit in een sport zult zien, maar het is wel uitzonderlijk op welk niveau sporters met een handicap toch presteren. En ook is het goed dat NOCNSF het belangrijk vindt.
Kijken we naar de vier boottypen, dan roeien de mannen en vrouwen in de skiff eigenlijk vaste bank, dus zonder inbuigen en oprijden. Roeien is dan echt een zware sport. In de gemengde dubbel wordt wel ingebogen, maar niet opgereden en in de gestuurde mixedvier wordt de sliding gebruikt. Als je de vieren ziet, denk je, wat is daar de handicap, maar vaak zijn roei(st) slecht ziend of er is bij voorbeeld het gemis van enkele vingers.
Nederland deed dus opnieuw aan het para-roeien mee. Corné de Koning roeit sinds 2017 met Annika van der Meer. Corné is zijn hele leven al gehandicapt door een slecht been. Annika van der Meer raakte gehandicapt door ongevallen bij het skiën en vervolgens het para-skiën.
Coach Jan Klerks bracht de roeier van Scaldis en de roeister van Njord roeiend bij elkaar. In dat project heeft hij heel veel tijd en energie gestopt en het loonde dus, hulde. Ik vond de finale mooi om te zien en heb er geen spijt van dat ik de wekker had gezet. Dat winnen van zilver raakte me. Na een slechte voorwedstrijd en een nette herkansing was de finale een mooie afronding. De Engelsen waren beter, maar de ploeg van China werd net op tijd ingehaald. Annika gaat stoppen om als arts te gaan werken, Corné wil doorroeien. Hopelijk komt er weer een goede roeipartner voor hem, want het para-roeien verdient net als het “gewone” roeien toppers.
