Tot voor kort probeerde de ervaren nationale equiperoeister Kirsten Wielaard terug te keren in de achtselectie voor de Olympische Spelen. Toen dat mede vanwege blessures niet lukte, besloot ze op de fiets naar Tokyo te gaan. Een plan-B dat ze sinds april al aan het uitstippelen was, maar dat nu alsnog onzeker is geworden vanwege de coronacrisis
De 31-jarige Wielaard kwam op dit plan doordat ze in de eerste coronatijd veel kilometers op de fiets doorbracht om overal in het land vrienden buiten op te zoeken. “Ik vind het heerlijk om mezelf in te spannen en op de fiets kom je vaak op plekken waar je anders niet zou komen. Daarnaast wil ik heel graag bij de wedstrijden zijn van mijn vriend Dirk Uittenbogaard (wereldkampioen in de dubbelvier, red.) en mijn voormalig ploeggenoten. Bijgaand voordeel is dat ik met deze reis aandacht creëer voor een duurzame omgang met de natuur
Bodemzicht
Voor dat laatste kwam ze in contact met boerderij Bodemzicht in Nijmegen dat doet aan zogeheten regeneratief boeren. Zij willen een stuk dood land weer tot leven brengen en daarin veel biodiversiteit teruggeven om zo zowel voedsel te kweken als klimaatproblemen tegen te gaan. “Ik wil onderweg vergelijkbare projecten bezoeken en met mijn tocht geld inzamelen zodat Bodemzicht op grotere schaal hun ideeën kan toepassen. Zo hoop ik langs een bijzonder project in China te gaan. Ze hebben daar een groot gebied wat door intensieve landbouw een woestijn geworden is weer nieuw leven in geblazen.”
10.000 kilometer
Het is echter nog allerminst zeker of Wielaard die plek in China überhaupt zal halen. Vanwege de coronacrisis zou ze nu vermoedelijk niet veel verder komen dan de grens met Duitsland. “Uiteraard is ook dat relatief want ik ken mensen die onlangs naar Turkije zijn gefietst, maar ik wil ook mijn verantwoordelijkheid nemen en de regels volgen. Het is afwachten of de situatie binnenkort beter is. Ik heb mijn oorspronkelijke plan om in februari weg te gaan inmiddels aangepast en wil nu half maart vertrekken. Dan zal ik helaas ook stukken met de trein moeten doen, maar alsnog hoop ik dan zo’n 10.000 van de 13.000 kilometer te fietsen.”
NOC*NSF
Een ander probleem is het verkrijgen van visa om verschillende landen binnen te komen. “Vooral China is lastig. Het grootste probleem is nu vooral dat alle ambassades dicht zijn en ik niet weet wanneer ik daar weer welkom ben.” Een mediaoptreden bij Humberto Tan op Radio1 zorgde in elk geval voor mogelijkheden. “Maurits Hendriks, technisch directeur van sportkoepel NOC*NSF, bood me aan te helpen. Zij kunnen wellicht iets regelen via Buitenlandse Zaken.”
Veiligheid
Wat betreft veiligheid maakt ze zich niet al te grote zorgen. “Er zijn meerdere vrouwen alleen geweest die zulke fietstochten hebben gemaakt. Daarnaast haken er soms mensen aan. Zo wil mijn neef het stuk rond Georgië en Azerbeidjan meefietsen.” Vanwege corona zal ze veel op zichzelf zijn aangewezen. “Dat is wel jammer, want spontaan bij mensen overnachten is er nu waarschijnlijk niet bij. Hopelijk lukt het om op een andere manier met mensen en andere culturen in contact te komen.”
Veerboot
Ook de route levert Wielaard de nodige hoofdbrekens op. “Iets kan bijvoorbeeld wel sneller zijn, maar als dat via een land is waar je lastig inkomt is het de vraag of ik dat zo moet plannen. Zoals het er nu naar uitziet ga ik bijvoorbeeld niet door Turkije, maar neem ik de veerboot over zowel de Zwarte Zee als de Kaspische Zee. Daarmee ontwijk ik ook lastige landen als Iran en Turkmenistan.”
Plan-B
Van het hele fietsplan annuleren vanwege de pandemie wil ze niets weten. “Dan doe ik het net even anders. Mijn plan bestaat uit twee pijlers: het fietsen naar Tokyo en het fietsen voor een duurzaam doel. Als duidelijk wordt dat Japan niet haalbaar is, hoe meer de andere kant nadruk zal krijgen. Dan wordt het gewoon plan-B: een ronde door Europa waarbij ik meerdere duurzame projecten bezoek. Ik zal flexibel moeten zijn.”
Je kan Kirsten haar reis volgen op haar website. NLroei zal ook geregeld updates geven.
