De Head van de Amstel verliep niet voor alle 500 deelnemende ploegen helemaal vlekkeloos Er was gedoe met gepubliceerde tijden en er waren hinderlijke – en soms ook gevaarlijke – inhaalpartijen. Volgens Bjorn van der Voorst van uitslagensite Hoesnelwasik.nl lag het niet aan zijn tijdsregistratieteam, noch aan het kloksysteem.
“Bij de finish is het gebruikelijk dat een jurylid de doorkomstvolgorde bepaalt. Aan de hand van deze volgorde worden de tijdspulsen gekoppeld aan de betreffende boten, deze volgorde is niet juist opgeschreven. Hierdoor moest naderhand handmatig voor elke boot bepaald worden of de juiste tijd was doorgegeven. Wij willen niet deze vrijwilliger beschuldigen, maar de tijdsregistratie is dus wel degelijk goed gegaan”, mailt Van der Voorst.
Mensenwerk
Juryvoorzitter Mark Greefhorst geeft volmondig toe dat er in eerste instantie in een blok bij twee velden een onjuiste uitslag is gecommuniceerd. “Veel deelnemers hebben de gedachte dat het een volledig geautomatiseerd systeem is, maar het is en blijft mensenwerk. En daar ging het zaterdag mis bij de dubbelvieren van de mastermannen en de clubvrouwen. Zoiets moet natuurlijk niet gebeuren, maar
menselijke fouten zijn nu eenmaal niet uit te sluiten”, aldus Greefhorst. Hij is met zijn juryteam verantwoordelijk voor een reglementair verloop van de wedstrijd, waaronder ook de uitslagbepaling valt.
Op zondag werden alsnog de juiste eindtijden gepubliceerd. “We zijn teruggevallen op onze back-upsystemen. De normale procedure is dat drie mensen bij zowel de start als de finish een puls invoeren, daarvan wordt een gemiddelde genomen. Daarbij wordt ook het ploegnummer geregistreerd. In dit geval ging dat in een blok mis. Maar we hebben aan de hand van de videobeelden die we ook maken, op zondag de uitslag alsnog correct kunnen vaststellen. Ik kan je vertellen dat het een flink karwei was, maar ik ben blij dat de backupsystemen goed functioneerden. En gelukkig konden in de andere velden de winnaars op zaterdag worden gehuldigd.”
Startverschil
Het is nog maar de vraag of het per se een voor 100 procent te vermijden fout is geweest. Soms stormt er een flink aantal boten tegelijk op de finish af, blijken dubbelgeklapte rugnummers toch niet zo goed vastgespeld en zijn de betreffende ploegen voorzien van totaal onherkenbare lustrumkleding. Dan is van een normaal mens geen correcte finishvolgorde te verwachten.
De startvolgorde en de startverschillen tussen de verschillende velden is het pakkie-an van wedstrijdleider Menno Vroegindeweij. “Van tevoren proberen we zo goed mogelijk de snelheidsverschillen tussen de diverse velden in te schatten. Er zijn soms grote verschillen tussen de snelste en de langzaamste ploegen die in dezelfde klasse roeien. Op basis van de uitslag van
de voorgaande editie, wordt het veld ingedeeld. De snelste ploeg van vorig jaar start als eerste. Et cetera.”
Zeemanschap
Daarbij ontstaan wel eens problemen. “Dan komen de snelste ploegen in een langzamer veld terecht en dan moet er dus worden ingehaald. Het is bijna niet te voorkomen, want we kunnen geen eindeloze pauzes tussen de verschillende velden nemen. We hebben van de Amstelwaterbeheerder maar beperkt de tijd om van de rivier vrij gebruik te maken. Bovendien worden de roeiers onrustig van lang wachten.”
Vroegindeweij gaat met zijn organiserend comité de gang van zaken evalueren. Een algemeen punt van aandacht is het vaak slechte zeemanschap van uitgerekend de traagste ploegen. De betreffende stuurlieden zijn allang blij als ze geen (of weinig) dukdalven of piketten rammen en niet al te ver uit de bocht vliegen, laat staan dat ze weten wat ze moeten doen als er een snel oplopende ploeg hen moet passeren. Daarbij komt ook nog het nautische fenomeen dat boten die bij elkaar in de buurt varen tot elkaar worden aangetrokken, waardoor aanvaringen vaak onvermijdelijk zijn.
