Ze konden het niet meer bolwerken, de sympathieke studentenroeiverenging Amphitrite is ter ziele. Er zijn vaker clubs opgeheven, maar in de moderne roeigeschiedenis is dat uitzonderlijk. De Haarlemse club – in 1990 ontstaan vanuit Het Spaarne – was altijd al een buitenbeentje. “We zijn steeds een kleine vereniging gebleven, corona lijkt ons de das omgedaan te hebben. Steeds meer Haarlemse studenten zijn toen bij hun ouders blijven wonen en hadden kennelijk minder de behoefte aan een sportvereniging in de stad waar ze alleen maar komen om in de collegebanken te zitten. Het verloop is bij elke studentenclub vrij groot, als dan de aanwas van nieuwe leden stokt, loopt het leeg. Wij hebben als senaat voorgesteld de vereniging op te heffen. De ledenvergadering ging daarmee akkoord”, legt Ottojan Splinter uit. Hij was de allerlaatste voorzitter.
Het was voor hem en zijn verenigingsgenoten een pijnlijk, maar onvermijdelijk besluit. Maar het verdriet van Amphitrite is zaterdag met een daverend slotfeest weggespoeld. Het begon op zaterdag, en eindigde ver in de zondagochtend. “Het was heel mooie reünie, we kunnen met z’n allen terugkijken op een schitterende tijd met veel gezelligheid en sportiviteit. Het slotfeest paste daarbij, de saamhorigheid voelde als vanouds.”
Bravoure
Alex Wiersma was bij het feest, hij was een actief lid vanaf 2001 en bleef er een aantal jaren. “Het was een schitterende vereniging. Klein aantal leden, maar het grote voordeel was dat we elkaar daardoor allemaal kenden. De bloeiperiode was van het begin van de eeuw tot ongeveer 2007. We hadden elk jaar minstens één goede wedstrijdploeg die aan de nationale wedstrijden deelnam. Maar we gingen ook met een acht naar Duitse braadworstwedstrijden, dat was dan een mix van ouderejaars met absolute beginners. We hebben heel veel lol met dat soort acties gehad”, aldus de tegenwoordige botenbouwer.
Het opheffen van een aantal studiemogelijkheden in Haarlem droeg bij aan de ondergang van de vereniging. “Je kon vliegtuig- en scheepsbouw studeren, daar kwamen uitwonende studenten op af. Die zochten vertier in de stad, en dat vonden ze bij Amphitrite. Ik denk dat we een heel eigen sfeer hadden, noem het bravoure, maar wel met zelfspot. Zo moesten we ooit naar de Martiniregatta met een viermet. Speciaal daarvoor kochten we een caravan, de barbecue stond het hele weekeinde aan. Maar we wonnen wel!”
